Powiadomienie /606
Zapis Venardy
Napis nabazgrany kredą na kamiennej płycie
Lilit uświadomiła mi wagę zbrodni Inariusa. Zdradził ją i wypędził. Odebrał moc jej dzieciom. To przez niego jesteśmy słabi i śmiertelni. Zniszczył nas, albowiem się nas lękał! Pokażemy mu, że miał powody do strachu.
Zapis Venardy
Napis nabazgrany kredą na kamiennej płycie
Jakże głupie wydają się teraz moje wczorajsze fantazje. Wierzyłem w horadrimów, lecz zostałem wprowadzony w błąd. Z takimi czempionami z trudem walczymy o przetrwanie. Ale Lilit uczyni nas zwycięzcami. Całe życie poszukiwałem odpowiedzi... A ona cały czas tkwiła we mnie.
Zapis Venardy
Napis nabazgrany kredą na kamiennej płycie
Cóż za słodki smak! Lilit poprosiła mnie o pomoc przy rytuale. Kapłan z eskorty nie opierał się. Tylko się modlił, gdy wykorzystałyśmy jego krew. Moja dłoń wciąż drży, a w kościach tańczy wielka moc. Teraz kroczę ścieżką naszej Stworzycielki.
Upolowana cierniowa bestia
Widać tu ślady zaciętej walki, ale nikt nie oporządził zdobyczy. Wygląda na to, że coś przerwało łowy.
Upolowany niedźwiedź
Widać tu ślady zaciętej walki, ale nikt nie oporządził zdobyczy. Wygląda na to, że coś przerwało łowy.
Przesiąknięty krwią dziennik
„Jeżeli ktoś znajdzie ten notatnik, niech czym prędzej opuści to miejsce. W lesie grasuje coś... nienaturalnego. Zaszlachtowało już pięciu z nas. Udajemy się na południe i mamy nadzieję, że zwierzęta nie...” – Pozostałe strony są poszarpane i przesiąknięte krwią.
Historia osady Malnok
„Malnok założono w najosobliwszym z miejsc – na brzegu zamarzniętego jeziora w sercu gór. Miasteczko słynie z bogatych złóż mineralnych, których wydobycie stało się główną gałęzią tutejszej gospodarki po powstaniu kopalni Roszczenie Aniki…”.
Notatka z badań nr 1
Podniszczona kartka wyrwana z dziennika. Zanotowano na niej następujące słowa: „Spaczenie utrzymuje się i jątrzy od lat. Tego właśnie wymaga moje dzieło”.
Notatka z badań nr 2
Przybrudzona kartka z dziennika z częściowo nieczytelnym tekstem. Zanotowano na niej następujące słowa: „Tyle ciał! [nieczytelne] wszędzie leżą zwłoki. [nieczytelne] mnóstwo materiału do eksperymentów”.
Notatka z badań nr 3
Poplamiona krwią kartka wydarta z dziennika. Zanotowano na niej następujące słowa: „Jestem tak blisko. Po tylu niepowodzeniach żywiciele są już prawie zdolni do przetrwania. Pokonam swoją chorobę i samą śmierć”.
Notatka z badań nr 4
Wyblakła kartka wyrwana z dziennika. Zanotowano na niej następujące słowa: „Winne moich niepowodzeń były insekty. Może mają związek z tym, co spotkało to miejsce tak dawno temu?”.
Notatka z badań nr 5
Kartka z dziennika z tekstem wypisanym czerwonym atramentem: „Wpływa na mnie tutejsze spaczenie... To nie jest zwykła zaraza. Zresztą nieważne, wkrótce to, co dzieje się z mym śmiertelnym ciałem, nie będzie miało znaczenia”.
Zabite ghule
Obrońcy tej twierdzy wybili całe rzesze wampirów. Ale to nie wystarczyło.
Zmasakrowani rycerze
Wyraźnie widać, że wampiry nienawidzą wszystkiego, co żywe. Ci zabici wojownicy pewnie uznaliby swoją szybką śmierć za łaskę, gdyby wiedzieli, jaki los spotkał ich towarzyszy.
Niewysłane pismo
„...od niepokojów w Archiwach. Zauważyliśmy wzrost aktywności wampirów w pobliżu fortecy, ale się tych maszkar nie obawiamy. Nie potrzebujemy wsparcia – Światłość nas ocali, jeśli odważą się tu pojawić”.
Zamarznięci mieszkańcy
Wieśniacy usiłowali się tutaj schować przed wywołaną przez kazry zamiecią, lecz to prowizoryczne schronienie stało się ich grobem.
Przygotowania do rytuału kazrów
Ci wieśniacy zostali wykorzystani w typowym dla kazrów okrutnym rytuale, który doprowadził do zniszczenia ich domów.
Realistyczna rzeźba w drewnie
Rzeźby te stanowią dowód kunsztu nostrawskich stolarzy. Rysy twarzy przedstawionych postaci są tak realistyczne, że zdaje się, jakby miały się zaraz poruszyć.
Narzędzia do obróbki drewna
Narzędzia mistrzów stolarskich. Zwykle obchodzi się z nimi z wielką ostrożnością. Te wyglądają, jakby zostały porzucone jakiś czas temu.
Popękany nagrobek
Ten nagrobek został zniszczony, więc napis jest nieczytelny.
Wytarty nagrobek
„Tu spoczywa Mariam, zawsze rozświetlająca ciemność”.
Rozsypujący się nagrobek
„Tu spoczywa sir Thom – strażnik, mentor, przyjaciel. Oddał życie w obronie nas wszystkich”.
Uszkodzona stela Zakarum
Ten pomnik, niemal całkiem pokryty spalonymi szczątkami, wygląda na zbezczeszczony. Na jego powierzchni widać prawie nieczytelny dekret zakarumitów. Tekst wspomina coś o światłości odkrywającej każdą prawdę.
Uwięzieni mieszkańcy
Wygląda na to, że ci wieśniacy próbowali uciec przed płomieniami trawiącymi ich dom, ale nie znaleźli tu schronienia.
Zbiorowa mogiła
Wielki stos niechlujnie pogrzebanych zwłok. Na znaku obok napisano: „Akarat wybacza WSZYSTKIM heretykom po śmierci”.
Rytualny stół
To miejsce rytuału było najwyraźniej często wykorzysytwane. W tych ruinach musi być wiele podobnych lokalizacji używanych przez kultystów. Co robią i jak omijają węże? To pozostaje tajemnicą.
Ostrzeżenie krzyżowca
„Uwaga! Węże wciąż grasują w ruinach świątyni”.
Zwisający mech
Z braku innych możliwości błyskawicznie rosnący mech bywa wykorzystywany w Hawezarze jako posłanie.
Suche drewno
Aby jakoś sobie radzić w wilgotnym środowisku, ludzie układają drewno w stosy i suszą je, zanim posłuży im za podpałkę.
Sprzęt górniczy
Narzędzia wyglądają na mocno zużyte. Kultyści musieli od dawna prowadzić tu prace wydobywcze.
Rozkazy kardynała
„Nikomu nie wolno wejść do miejsca rytuału bez zgody arcykapłanów. Wszyscy nowicjusze mają kontynuować prace wydobywcze. Chwała Zniszczeniu!”
Pordzewiałe ostrze
To ostrze jest wbite głęboko w kamień, o wiele głębiej, niż mógłby to zrobić jakikolwiek normalny człowiek. Co dysponuje tak wielką siłą?
Zabity zakarumita
Wygląda na to, że przemoc dotknęła wszystkich. I zakarumici, i Kedżystańczycy ginęli setkami.
Zabity Kedżystańczyk
W twierdzy pełno jest śladów walki, jednak na niektórych ofiarach nie widać ran bojowych.
Totem topielców
Prastary posążek wyłowiony z głębin, starannie ustawiony na nowym miejscu i ozdobiony talizmanami pokrytymi słonawym nalotem. Niepokojący twór o nieznanym przeznaczeniu.
Puste skrzynie
Skrzynie są pootwierane i pokryte słonawym nalotem. Wygląda na to, że topielce już dobrały się do ich zawartości. Diabli wiedzą, co te stwory robią ze zrabowanymi skarbami wiele mil pod powierzchnią morza.
Latarnicy
Tych opiekunów płomienia spotkał ponury koniec, ale nie dali się zabić bez walki. Taka śmierć to i tak los znacznie łaskawszy niż dołączenie do topielców.
Zwęglone ciała
Szczątki dawnych mieszkańców tych ruin spoczywają w komnatach – spopielone i zdruzgotane. Wydarzyło się tu coś naprawdę strasznego.
Zaniedbani więźniowie
Ci bandyci nie szanują życia i nie mają żadnej przyzwoitości.
Potworny pokaz
Strażnicę zmieniono w symbol strachu i ucisku.
Narzędzia górnicze pokryte solą
Wyposażenie wygląda na zużyte, skorodowało od soli. Utrzymanie tego sprzętu w dobrym stanie musiało kosztować miejscowych górników majątek.
Wyblakła inskrypcja
Ktokolwiek wybudował tę świątynię, od dawna nie żyje. Wraz z nim przepadła wiedza o bogach – lub demonach – którym miała służyć.
Zadźgany łowca
Cierniowe bestie nie zabijają dla zabawy, ale, patrząc na liczbę kolców wbitych w tego łowcę, można by dojść do przeciwnych wniosków. Co sprawiło, że stały się tak agresywne?
Rozszarpany łowca
Za stan łowcy bez wątpienia odpowiada jakiś niedźwiedź. Wnętrzności walają się po całej polanie. Wygląda na to, że bestia długo bawiła się jedzeniem, nim wreszcie zasiadła do posiłku.
Nadjedzony łowca
Wargi niemal rozdarły tego łowcę na strzępy, ale niektóre ślady ugryzień na jego zwłokach wyglądają, jakby pozostawił je... człowiek?
Pergamin
Wygląda na to, że zapisano go w pośpiechu.
Potwory… są wszędzie. Zapieczętowaliśmy drzwi najlepiej, jak potrafiliśmy, ale wielu z nas odniosło rany – lub zginęło. Proszę cię, pozbądź się ich i dowiedz się, skąd przychodzą. Nigdzie nie jest bezpiecznie.
Inskrypcja narodzin
Znaki są nieczytelne, lecz do twych uszu dociera szept
Inskrypcja życia
Znaki są nieczytelne, lecz do twych uszu dociera szept
Inskrypcja śmierci
Znaki są nieczytelne, lecz do twych uszu dociera szept
Zbezczeszczony posąg
Inskrypcję znaczą ślady pazurów, przez co jest mało czytelna:
„Niechaj znuż---ch p--róż--ków prze---rzają-ych tę św-ętą zi-mię opr-mie-- Światłość Oj-- Inariusa. Zwróć tw-rz -- jego bla--owi i po--uj p---pływ sił”.
Posąg Inariusa
„Niechaj znużonych podróżników przemierzających tę świętą ziemię opromieni Światłość Ojca Inariusa. Zwróć twarz ku jego blaskowi i poczuj przypływ sił”.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!

KORLIN HULL

Na północnym krańcu Przesmyku Grzesznika na niczego niespodziewających się podróżnych zaczaił się groźny czarodziej. Rzuć mu wyzwanie, lecz zachowaj czujność, ponieważ praktykuje on zakazaną magię.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
SIR LYNNA

Ta niegdyś obiecująca i pobożna członkini zakonu Pokutnych Rycerzy stała się heretyczką, odrzuciła Światłość i żyje w wiecznej ciemności. Wierni winni unikać zapuszczania się na Płaskowyż Kylsik, gdzie była ostatnio widziana.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
ZGNIŁODRZAZG

Widziany na zachód od Menestadu, na Wzgórzu Melnika. Żerują na nim tysiące jadowitych pająków, które doprowadzają go do szaleństwa. Podróżni! Strzeżcie się, aby nie sprowokować jego roju!
Stół wojenny
Mapa Ujścia zapełniona czerwonymi znacznikami i strzałkami wskazującymi na legendarne miasto – Kaldeum.
Nieustępliwy Tybalt
„Cieszmy się, bracia i siostry! Maszerujemy przez te przeklęte ziemie, by zanieść Światłość w ich najmroczniejsze zakątki!”
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
RENN DAYNE

Ten nikczemnik został podsłuchany, gdy szeptał coś do niewidocznego sojusznika, który zapewnia mu wielką przewagę w walce. Niewykluczone, że dobił targu z wiedźmą! Trzymajcie się od niego z daleka, gdy podróżujecie przez Zajadłe Podejście na zachodzie!
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
DYGOCZĄCA MASA

Ten gnijący, przerażający stwór był wielokrotnie widziany na wschodzie, na Skażonych Wałach. Wysłano liczne drużyny myśliwych, by zgładzić potwora, lecz za każdym razem odradzał się w ciągu kilku godzin.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
KAPITAN WILLCOCKS

Nie wiadomo, na czym miała polegać ostatnia misja kapitana Willcocksa, która sprawia, że nawet po śmierci jego stare kości snują się po świecie. Pewne jest, że jeszcze nikt nie zdołał go złożyć na wieczny odpoczynek. Choć padał już wiele razy, zawsze powstaje na nowo i kontynuuje wędrówkę po południowych zakątkach Mrocznych Odpadów.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
PRZEDZIWNY POSĄG

W północnym regionie Splugawionych Piasków, w Delcie Zgnilizny, pojawił się zaskakująco realistyczny posąg nangari. Przerażające śpiewy ściągających doń kultystów zdają się nie ustawać dniem i nocą. Strzeżcie się, wędrowcy! Działa tu jakaś prastara moc!
Ku pamięci Symona
„Dla Symona, którego należy pochwalić za dążenie do wiedzy, a przede wszystkim za miłość do bliźnich”.
Wysoka Rada w Mroku
Nikt nie emanował jaśniej Światłością niż Que-Hegan Sankekur, lecz nawet on nie zdołał się oprzeć podszeptom Mefista – tak przepotężna była sama obecność Nienawiści.
Złożenie uroczystej przysięgi
Ci, którzy miłowali Sankekura, zabrali jego ciało na kraniec świata i poprzysięgli, że będą go strzec przed zakusami nikczemników, łaknących wciąż sączącego się z niego zła.
Zgładzenie Nienawiści
I stało się tak, że Mefisto padł martwy, a Sankekur uwolnił się wreszcie z uścisku Nienawiści.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
ABE-MARI

Uczeni Zakarum wskazują, że przerażające widmo, nawiedzające dziwny posąg na wschodnich klifach Piekącego Bezkresu, przypomina do złudzenia Abe-Mariego, słynnego czarodzieja z Klanu Taan, żyjącego tu przed wiekami.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
DZIEWIĘCIOOKA

Na zachodnim krańcu Wypalonego Wąwozu widziano samicę gigantycznego skorpiona imieniem Dziewięciooka. Już w pojedynkę stanowi dla podróżnych śmiertelne zagrożenie, ale najczęściej towarzyszy jej liczne jadowite potomstwo, które zagrzebuje się w piachu i atakuje znienacka, gdy coś zagraża ich matce.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
KAPŁANKA QIN

Widziano ostatnio kobietę wygłaszającą kazania dla małej grupki wiernych w Oazie Hakana na północnym wschodzie. Choć nosi ona szaty wyznawców Zakarum, wydaje się, że, nim się tak nagle pojawiła, nikt o niej nie słyszał.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
FARAYA TEHI

Ta nieszczęsna, rozdęta zgnilizną dusza błąka po wschodniej drodze do Alkarnus. Wyróżnia się obrzydliwością nawet na tle pozostałych nieumarłych stworów. Podróżni! Nie narażajcie swych dusz na niebezpieczeństwo i nie zbliżajcie się do tej przeklętej istoty!
Makabryczne szczątki
Ciało tego rycerza w wielu miejscach zostało wyżarte do kości. Rozległe rany znaczą roztrzaskaną czaszkę i pierś.
Puste butelki
Dziwaczny zbiór pustych butelek. Z niektórych wciąż unosi się woń mocnych alkoholi.
Uwięziony jeleń
Bestia uciekła z pułapki, ale nie zaszła zbyt daleko. Łowca polujący na to stworzenie nie zostawił żadnych śladów.
Horadryjska pieczęć
Pieczętująca wrota Piekieł runa pozostawiona przez Lorata aż wibruje od magii horadrimów.
Schludne biurko
Miejsce pracy uporządkowanej osoby.
Każde narzędzie było starannie przechowywane, a książki ułożono według tematyki.
Ekscentryczne biurko
Stół, na którym leżą przeróżne przedmioty.
Księgi pełne skrzętnie spisanych notatek. Zwoje zawierające obszerne alchemiczne formuły. Można odnieść wrażenie, że wszystko jest niedokończone: kolejne projekty porzucone na rzecz nowych odkryć.
Kości kozłoluda
Szkielet kozłoluda ułożono w taki sposób, by umożliwić analizę naukową.
Nieuporządkowane biurko
Blat, na którym porzucono alchemiczne narzędzia.
Oprócz przyrządów na blacie leżą skrawki papieru ze sporządzonymi pospiesznie kilkuzdaniowymi notatkami.
Zwłoki Azima
Ciało jest świeże, a z ran po jakimś ostrzu wycieka krew. Leżące wokół zwłoki sugerują, że ucieczka Azima nie była całkiem bezowocna.
Kamienny mural
Tabliczka na muralu
Ku czci wielkiego horadrimskiego maga Donana oraz dzielnych druidów Airidy i Nafaina, którzy pokonali demona Astarota i zakończyli Dni Popiołu.
Runiczny list
Na pergaminie zapisano niezrozumiałe dla ciebie horadryjskie runy.
Głowa Kaullera Kolekcjonera
Obciętą głowę tego okrutnego wojownika może teraz podziwiać każdy. Śmierć obmierzłym kozłoludom! Chwała Plemieniu Niedźwiedzia!
Puste beczki
Torby z towarami należące do kupców zostały rozprute i splądrowane.
Zwłoki bandyty
Przyczyną śmierci była najpewniej rana na szyi, z której sterczy strzała. To bez wątpienia sprawka łowców z Margrowii. Grube blizny pokrywające skórę przedramienia układają się w osobliwe wzory, jakby pozostawiono je celowo.
Zabity handlarz
Jeden z kupców towarzyszących Perithanowi. Jego zwłoki odarto ze wszelkich kosztowności.
Dziennik pielgrzyma
Kapłan Matwiej mówi, że jestem gotowy. O świcie opuszczę Margrowię. Podróż będzie długa, lecz moja wiara nie zna granic. Światłości, pozwól mi bezpiecznie dotrzeć do klasztoru, bym mógł lepiej poznać twą łaskę w jego uświęconych murach.
Stary kociołek
Ten stary kociołek pokryty jest rdzą.
Zakurzone manuskrypty
Wiele z zapisków traktuje o matematyce i astronomii. Każda strona opatrzona jest komentarzami do przepowiedni i map gwiazd.
Stary dziennik
Podczas wizyty Donan przyniósł starożytne zapiski! Zwój Vizjerei... Loratowi to się nie spodoba. Ale jeśli mam kiedyś walczyć u jego boku, muszę wszystko zbadać. Lorat jest mądry, ale ostrożny. Jeszcze się przed nim wykażę.
Posąg z trzema twarzami
Przyjmij Prawdę, którą tu znajdziesz.
Nagrobek Venardy
TU SPOCZYWA VENARDA – WIECZNA POSZUKIWACZKA
TERAZ ZNALAZŁA WIECZNY ODPOCZYNEK U BRAM MĄDROŚCI
Dziennik pielgrzyma
Zginę tu… przymarznięty do tej góry. Na Niebiosa, słyszę głosy aniołów… Śmieją się ze mnie.
Odkupienie
Raduj się w swojej wierze! Według przepowiedni Ojciec odkupi nas wszystkich. „Włócznia Światłości przeszyła serce Nienawiści”. Kiedy wstąpi do Niebios, uniesie nas ze sobą do Światłości.
Inarius Stwórca
Ojciec Inarius położył tę ziemię, otwarł to niebo i stworzył to Sanktuarium z darów Kamienia Świata.
Inarius Dawca Nadziei
Strącony został z Niebios, lecz wedle przepowiedni ma do nich powrócić. Ojciec nasz Inarius zostanie wyniesiony, a nas na jego skrzydłach czeka ocalenie.
Kolczasty hełm
Kolce sięgają głęboko do wewnątrz hełmu. Stanowią część płyty skierowanej w dół. Metalowe pędy wyciągają się do podstawy hełmu i zaciskają na nabijanym ćwiekami, skórzanym czepku. Miejsca na głowę nie przewidziano.
„Demon w człowieku”
„Ci, którzy pracę Jego wykonujecie: słuchajcie! Egzorcyzmu dokonać można dopiero, gdy jest się pewnym, że w pacjencie zaprawdę siedzi demon. Sługi piekielne mają na nas wpływ na wielorakie sposoby. Jeśli będziecie działać bez odpowiedniej wiedzy, sprowadzicie na siebie jeno śmierć”.
„Podpalanie Nowiska: sprawozdanie oficjalne”
„Mądrzy spytać mogą: Czemuż Nowisk? Dlaczegóż by Lilit mścić się miała na mieście tak nędznym? Odpowiedź do prostych należy. Nowisk od zawsze w grzechu się nurzał. A odnalazłszy ten ziemniak przegniły, rozcięła go demonica i miazmaty zeń uwolniła”.
Zniszczona skrzynia
Do skrzyni przyczepiona jest napisana odręcznie notatka.

„Obowiązki: naostrzyć nóż, oczyścić truchło, sprawdzić skrytkę, pominąć modlitwę, przygotować wózek”.
Pusty pień drzewa
Stary pień pochlapany krwią.

Znajdujesz wewnątrz zardzewiały kubek podpisany imieniem Oswen.
Kolekcja dziwnych ksiąg
Różnorodne traktaty poświęcone historii, dawnym królestwom i zapomnianym religiom.
Ojciec Ludzkości
Drogę ku Światłości wskazuje Ojciec, jednak zakon Pokutnych Rycerzy powstał po to, abyśmy mogli do niej dotrzeć sami.
Głowa Prawdziwej Wiary
Dzieciństwo odebrały jej choroby, ale Ojciec dał jej nowe życie. Wielebna Matka Pradia to jedno z jego licznych błogosławieństw.
Stworzyciel Sanktuarium
Ten świat jest czymś przejściowym. Narodziliśmy się w grzechu oraz spaczeniu w Sanktuarium i tylko Ojciec, czyniąc dobro, może sprawić, że zostaniemy wyniesieni w Niebiosa.
List pielgrzyma
Wyrzucony list pielgrzyma.
Rozpoczynam pielgrzymkę z Jeleśna. Zmówienie modlitwy dziękczynnej w przydrożnej kapliczce zapewniło mi błogosławieństwo na drogę...
Porzucona notatka
Ciśnięta na ziemię pomięta notatka.
Ostoja ciepła w lodowym uścisku zimy. Sama natura nagradza cierpliwość.
Zwłoki
Martwy kapłan. Wykrwawił się z głębokiej rany na szyi.
Niebezpieczeństwa Hawezaru
Księga opisująca szereg zaraźliwych chorób, które występują na bagnach. Kilka stron poświęcono szczególnie strasznej przypadłości – nieuleczalnej i śmiertelnej – która sprawia, że z wnętrza dotkniętego nią człowieka wyrastają rośliny.
Opowieści Przyzielnego
Zbiór opowieści o duchach i baśni dla dzieci. Jedna z nich, szczególnie makabryczna, opisuje karę, jaka spotyka dziecko za nieposłuszeństwo rodzicom: przychodzi po nie człowiek pozbawiony skóry i upycha je do zakrwawionego worka, po czym znika bez śladu.
Przegląd medykamentów Wedżynhanu
Pradawna księga, która instruuje, jak używać fauny i flory Hawezaru w celach leczniczych. Jeden z rozdziałów opisuje lekarstwo na „skażoną krew”, do którego przygotowania potrzeba jadu pająka występującego wyłącznie w Ślepych Kopcach.
Częściowo stopione świece
Niewielka kolekcja spalonych w większości świec.
Głowa akolity
Głowa milczy i jest nieruchoma. Magia, która ją ożywiała, straciła moc.
Zakurzona prycza
Dwie proste, pokryte kurzem prycze. Nikt z nich ostatnio nie korzystał.
Rozbity garnek
W tym rozbitym garnku tkwi kilka ochłapów gnijącego mięsa.
Nagrobek
Tutaj spoczywa Luka

Mój synu, twój uśmiech ogrzewał mi serce
Twoja dobroć rozświetlała życie każdego, kto cię znał
Kocham cię
Nagrobek Kateriny
Pamięci
Kateriny Kressen
Zmarła w wieku 68 lat.
Uparta do samego końca.
Nigdy nie poprosiłaś o pomoc.
Teraz już nie musisz.
Spoczywaj w pokoju, pomarszczona łajzo.
Nagrobek Eugena
Pamięci
Eugena Kovaka
Zmarł w wieku 34 lat.
Niezrównany kowal.
Wykuwałeś ostry, solidny oręż.
Szkoda, że nie posługiwałeś się nim lepiej.
Nagrobek Imricha
Pamięci
Imricha Nagjowa
Zmarł w wieku 8 lat.
Człowiek lepszy niż większość.
Choć mniejszy o połowę.
Niczego się nie bałeś.
Nawet śmierci.
Nagrobek Agaty
Pamięci
Agaty Molnar
Zmarła w wieku 38 lat.
Kochałaś morze.
I chciałaś zatrzymać je dla siebie.
Jednak to ono zatrzymało ciebie.
Zwłoki Gelwy
Jej ciało zostało rozszarpane od środka. Brakuje wielu sporych fragmentów zwłok: organów wewnętrznych, mięsa, a nawet skóry. Jej twarz zastygła w nienawistnym grymasie. Cokolwiek ją zabiło, walczyła z napastnikiem do samego końca.
Zwłoki Fionna
Jego ciało zostało rozszarpane powoli. Nigdzie nie widać śladów broni. Rytualne symbole na zastygłej w grymasie przerażenia twarzy wyglądają, jakby wyłoniły się skóry. Cóż za straszliwa śmierć.
Skrytka Lyndona
Gruby worek wypełniony suszonymi, wonnymi liśćmi. Pleśń i robaki sugerują, że od dawna do niego nie zaglądano.
Królewski Porter
Butelki drogiego piwa importowanego z Królewskiego Portu. Większość z nich wypełnia mętna bagienna woda. Kilka szczelnie zamkniętych butelek pokryło się kurzem i mchem. Ich korki oparły się mokradłom.
Obrabowana skrytka
Sakwy rozdarto. Ich zawartość rozrzucono wokół. Najcenniejsze przedmioty zabrano, zostały tylko przemoknięte resztki.
Zestaw kości
Prosty zestaw hazardzisty. Co ciekawe, na jednym z zestawów kości zawsze wypadają szóstki.
Sztylet Lyndona
Pomimo upływu lat widać, że ten sztylet to dzieło sztuki rzemieślniczej. Rękojeść wygląda na wydrążoną.
Rozkazy dla Berolta
Zwój nasiąknięty krwią.
Berolcie, najważniejsze w tej chwili to uratować naszych braci i siostry. Gdy będą już bezpieczni, pozbądź się heretyków z odleglejszych ruin. Bądź jednak ostrożny. Za tymi murami czai się coś nienaturalnego. – Brat Warwick
Zwłoki Samila
Rozkład zwłok Samila postępuje w zastraszającym tempie. Może odpowiada za to Zurk. Chatę wypełnia mdlący smród zgnilizny.
Teren eksperymentów ze zwłokami
Zwłoki zostały ułożone i oznaczone drewnianymi kołkami. Niektóre wyglądają na nienaturalnie przegniłe. Zurk jest zainteresowany wyłącznie najzdrowszym ciałem, nie sprecyzował jednak, jakie stosuje kryteria oceny...
Zawilgocone księgi
Stos starych ksiąg o wyblakłych, poszarpanych grzbietach. Na najstarszym i najgrubszym z nich widnieje tytuł: „Korzenie i Drzewo: początek i koniec Hawezaru”.
Skrawek papieru
Obok książki zatytułowanej „Bagienne legendy” leży notatka pokryta niewyraźnym pismem: „Wesele Drzewa i Węża? Cóż za absurdalna historia. Drzewo nie mogło się zjawić w Sanktuarium… Skąd miałoby przybyć?”.
Nagrobek
Spoczywaj w pokoju
Pośpiesznie nabazgrana notatka
Dziwna wiadomość obciążona kamieniem.
Okaż jej szacunek, a doprowadzi cię bezpiecznie na miejsce. Zignoruj ją, a spotka cię ten sam los, co pozostałych głupców.
Rozcięty robal
Truchło robala wygląda na świeże. Tułów rozcięto, odsłaniając żółto-zielone wnętrze, które nadal się porusza.
Szczątki Calva
W brzuchu strażnika zionie ogromna dziura.Widać, że coś próbowało pożreć od środka jego wnętrzności.
Szczątki Marty
Trup cuchnie krwią i żółcią. Wyraźnie widać, że żywiły się nim muchy i robaki, aż w końcu rozerwały brzuch od środka.
Stół przesiąknięty krwią
Na stole leżą kawałki zarażonego mięsa. Niektóre są nadal na kończynach.
Śmierdzący kocioł
Zarażone narośle gotują się na ogniu, zamieniając się w paskudny, czarny olej.
Notatka przemytnika
„Łódź wypłynie w nowiu, ma być załadowana po burty! Alchemicy z północy zapłacą za każdą kroplę. Leć, zgarnij więcej tego zarażonego paskudztwa i zacznij gotować!”
Stos trupów
Zwłoki zarażonych. Są zmasakrowane nie do poznania. Z ich ciał wycięto narośle.
Roślina doniczkowa
Różnorodna roślinność widywana tylko w najdalszych zakątkach bagien Hawezaru. Na notatce obok doniczki napisano: „Antidotum, które jest wyciągiem z liści, budzi nadzieję”.
Książki naukowe
Sterta materiałów badawczych na temat demonów.
Na marginesie jednej z książek widnieje odręczna notatka Taisy: „Andariel jest zarówno dręczycielką, jak i dręczoną. Cykl cierpienia trwa bez końca”.
Stara kukiełka królika
Wysłużona zabawka. Na jednym z uszu wyszyto literę „T”.
Zakurzona notatka
„Taiso, udało mi się spełnić twoją prośbę i sprawdzić stan Timue. Zdrowie pozostaje bez zmian, ale pytała o ciebie. Może w końcu odwiedzisz ją osobiście?”
Niestabilny kociołek
Z kociołka cuchnie demonicznym ogniem: siarką, popiołem i krwią.
Manifest
Moje siostry nie rozumieją, że mamy więcej wspólnego z Lilit niż z jej wrogami. Odwieczny Konflikt nie dotyczy Drzewa, ale nas – tak. Nasze przetrwanie zależy od Matki Sanktuarium.
Księga zaklęć Valty
Ta przepowiednia nawiedza moje sny. Ginę wraz z upadkiem Sanktuarium. Ale Eliasz mówi, że istnieje inne rozwiązanie. Lilit. Czuję we własnych kościach, że jestem z nią związana. Wiem, że to ona jest odpowiedzią.
Zwłoki Johanny
Jej blade, sztywne ciało zaczęło się rozkładać. Jej pięści są zaciśnięte, nawet po śmierci mocno trzyma swą broń.
Strzaskany posąg
Lord paladyn Kartas. Pogromca Mefista. Obrońca Czarnego Grobowca. Bracie, jesteś Światłością odganiającą ciemność, z ciebie bierzemy przykład.
Zniszczony gobelin
Poszarpany, wyblakły gobelin.
Postrzępiony gobelin przedstawiający paladyna szlachtującego Mefista – jego podobizna nieco już wyblakła.

Choć dzieło jest stare i sfatygowane, nie można zaprzeczyć kunsztowi artysty.
Pilny list
Notatka napisana dużymi, pogrubionymi literami.
Ja, Kartas, wraz z zaufaną świtą – Alodią, Mathiasem i Eleazarem – zapieczętowaliśmy to miejsce, a siebie zamknęliśmy w środku. Choćbyśmy padli ofiarą spaczenia Mefista, nie zapomnimy o naszym obowiązku. Nawet po śmierci będziemy strzec ciała Sankekura.
Stara pożółkła notatka
Napisany drżącą ręką list.
zawrócili mój umysł się rozpada nie jestem tchórzem nie uciekam to moje jedyne zwycięstwo
ostrze łaknie krwi znajdzie tylko moją
Zakrwawiony pulpit
Wiadomość napisana zaschniętą krwią.
Nie mogłem ich powstrzymać
wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi wybacz mi
Inskrypcja ku czci paladynów Zakarum
Krótkie epitafium poświęcone paladynom Zakarum, którzy strzegli ciała Sankekura.

Poniżej długa lista imion zajmuje niemal całe wolne miejsce.
Echa Nienawiści
Jedna z postaci trzyma księgę oprawioną w ludzkie ciało. Na każdej stronicy umieszczono wysuszoną twarz śmiertelnika. Upiorne oblicza zdają się szeptać w twoim umyśle o straszliwych czynach: aktach przemocy, zemsty i deprawacji spowodowanych przez Nienawiść.
Litania Nienawiści
Na piersi jednej z postaci wyryto słowa układające się w kształt spirali: „O, Nienawiści, najhojniejsza z Trzech. Twój kielich zawsze jest pełny po brzegi. Kiedy się lękam, daj mi odwagę. Kiedy ogarnia mnie znużenie, daj mi siłę”.
Zbroja Inariusa
Pozostałości anielskiego pancerza.
Zniszczona, stłamszona i opuszczona przez Światłość.
Zwłoki Nafaina
Nie wydaje żadnego dźwięku ani nie oddycha, ale zdaje się, że jego oczy cię obserwują.
Niewidzące Oko
Upadło, ale się nie roztrzaskało.
Krawędź artefaktu jest popękana, lecz on sam wciąż pulsuje magią. Na powierzchni Oka migoczą obrazy rodem z krainy koszmarów.
Truchło demona
Martwy demoniczny brutal z ranami od broni Lorata
Notatka robocza
Potrzebni najemnicy do jednorazowego zlecenia. Nie mogą czuć strachu przed kozłoludami. Pytajcie o Szahosa w dokach.
Wytarty znacznik
„Oto Jazadar… zdrajca… złodziei”.
Wytarty znacznik
„Spójrz… jego więzienie… ostrzeżenie. Nie idź… ślady”.
Truchło demonicznej muchy
Ze strzaskanej czaszki demonicznej muchy sączy się gęsta, ciemna posoka. Mimo to szczęki stworzenia drżą, a mięśnie się napinają, jakby szykowały się do ataku.
Rumowisko
Wśród gruzu leżą potłuczone fiolki, kości i kamienie odpadające z filarów powyżej. Jeśli przekaźnik, którego szuka Izela, jest tutaj, nie będzie się nadawał do użytku.
Stary stół doświadczalny
Na stole leżą poplamione i nagryzione zębem czasu papiery. Być może kiedyś były to szczegółowo opisane zaklęcia dawno minionego świata. Są tu nietknięte fiolki, ale żadna nie wydaje się tą, której szuka Izela.
Spalone zwłoki
W ateneum zalega masa ciał, ofiary zginęły stosunkowo niedawno. Spalone kości wskazują, że rabusiów zabiła wroga magia. Na szczęście uruchomili kamienie strażnicze przed tobą.
Okultystyczne zapiski
Kartkę zapełniają rozchwiane symbole. Wyczuwasz mroczny uścisk emanujący z papieru.
Bulgoczący kociołek
W kociołku bulgocze ten sam żrący płyn, który występuje w jaskiniach. Od jego wyziewów szczypie cię w nosie i pali w płucach.
Skrzynie z butelkami
Pod ścianą ustawione są skrzynie z Trucizną. Taka jej ilość pozwoliłaby dziesięć razy zatruć cała oazę.
Wyróżnienie bitewne
Ciekawy dokument ze stosu papierów Ozryka.
To formalny list od najwyższej spowiedniczki Pradii. Składa w nim Ozrykowi gratulacje za „podjęcie szybkich i zdecydowanych działań” podczas zajęcia Kaldeum, przydziela mu pod komendę kolejne pół tuzina żołnierzy i zwiększa jego żołd o niewielką sumę.
Zablokowane przejście
Hader zniknął w tym przejściu. Z drugiej strony widzę słabe światło, ale droga została pospiesznie zablokowana. Muszę poszukać innego wejścia.
List Nagida
Wyrzucony, poplamiony krwią list.
Wszystko gotowe. Te górnicze wieprzosyny niczego nie podejrzewają. Strażnicy na wschodzie zmienią się o zmierzchu – to twoja okazja do ataku. Zaryzykowałem głową, więc zasłużyłem na swoją dolę łupów. Nie próbuj mnie wykiwać. – Nagid
Stara księga
Zapis podróży pielgrzyma.
Przejdź drogą wiary do samotnej, pustynnej kaplicy. Stań u stóp Akarata, podążaj za jego przykładem, a spotka cię nagroda.
O fortyfikacjach Kaldeum
Traktat poświęcony umocnieniom miasta.
Gdy wszystko będzie stracone, stań przed złotymi strażnikami u bram pałacu i błagaj o ich pomoc, a otrzymasz broń.
Inskrypcja ku czci Bali
Błogosławiony Balo, architekcie wszelkiego stworzenia. Naszymi niegodnymi stopami kalamy Twą ziemię. Przestrzegamy Twych nauk, aby odnaleźć drogę prawości. Głęboko w trzewiach ziemi kąpiemy się w Twej ożywczej krwi i sławimy Twój obraz oraz podobieństwo.
Inskrypcja ku czci Dialona
Doskonały Dialonie, nieugięty boże determinacji, wydaj wyrok na słabych. Niech nasze dusze będą oczyszczone, a wola umocniona. W pocie czoła poruszamy dla Ciebie ziemię i kruszymy skały. Twoi wierni słudzy oddają Ci cześć u stóp Twego posągu, aby dostąpić oczyszczającej kąpieli w wiecznym płomieniu.
Pusty ołtarz
Gdy zbliżasz się do ołtarza, zaczynają boleć cię zęby. Czuć odległą wibrację. Wygląda na to, że na trzech ołtarzach czegoś brakuje...
Inskrypcja ku czci Mefisa
Miłosierny Mefisie, dobroci i miłości pełen, wysłuchaj wołania swych niegodnych sług. Namaść nas na swych kapłanów i proroków. Napój nas ze zdroju swej łaski. Oczyść nasze umysły, abyśmy oparli się siłom zła. Tam, gdzie brat zwraca się przeciwko bratu, uciekamy się do Ciebie i korzymy przed Twym wielkim majestatem.
Zwłoki arcykapłana
Jedyne, co pozostało po tym kultyście, to kości i strzępy szaty. Można tylko zgadywać, jak długo leżały tu jego zwłoki.
Zakarumicka księga
Księga przyozdobiona symbolami Zakarum.
Choć o tym, co zaszło w Twierdzy Omatha, nie informują żadne źródła, oświeceni przywódcy Zakarum uznali naszą kolebkę władzy na południu za przeklętą. Może pewnego dnia, jeśli Akarat pozwoli, przywrócimy to miejsce Światłości...
Zbadaj Mahjoba
Kolczasta sierść przebija skórę Mahjoba. Z ran sączy się krwawa ropa. Ciało wokół rany zmarszczyło się i złuszczyło, odsłaniając gruby, skórzasty pancerz.
Prymitywna rzeźba
Rzeźba przedstawiająca sukkuba.
Genbar wyrzeźbił ten posąg pod wpływem nauk Eliasza, aby pokazać swe oddanie Lilit i jej sprawie.
Posąg Pokutnego Rycerza
Wyryto tu słowa modlitwy bitewnej Pokutnych Rycerzy.
Zwłoki barbarzyńcy
Barbarzyńca z Plemienia Wołu, porąbany na kawałki przez swych zarażonych braci. Splugawienie się rozprzestrzenia, tak jak obawiał się Kormond.
Nadpalona księga z Orbieju
„Najczęściej ofiarą demonicznego spaczenia padają ludzie, ale ulegają mu też inni mieszkańcy Sanktuarium. Wszyscy są bowiem tworami Inariusa i Lilit, zrodzonymi ze Światłości i Ciemności. Są słabi, tak jak my”.
Zapiski na temat klatek
„Majstrowałem trochę przy klatkach, próbując różnych rozwiązań. Do leku mnie to nie zbliżyło, sporządziłem jednak kilka projektów, które mogą okazać się przydatne. Nie zostały przetestowane, dlatego zalecam ostrożność. – Kormond”
Dziennik Kormonda
„Jestem tak blisko wybrzeża, że widzę już prawie Zachód. Byłem ledwie chłopcem, gdy opuściłem te ziemie, pragnąc podróżować na Wschód i służyć żywemu aniołowi Inariusowi. Zaopiekował się mną jednak stary kapłan Varshan, prawdziwy Ojciec naszej wioski...”
Ochronna sól
Wygląda na to, że Kormond zebrał sól, aby usypać z niej okrąg wokół swego wozu. Może chciał w ten sposób odegnać zło?
Wyblakły wpis
„Klatki Spętania – 1236: Znalezione w Hawezarze i rozesłane do tamtejszych zakarumickich posterunków. Skonfiskowane z rozkazu...”
Wyblakły wpis
„Symbole Dendasa. Datowane na okolice roku 1000, znalezione w 1245 r. wśród zgliszczy Starego Tristram. Horadryjski rytuał zestrajający demoniczne energie...”
Wyblakły wpis
„10 jerharana 1281. Mnich Kislek melduje, że wino mszalne utraciło swą moc. Oskarża mnicha Mestona, iż ten uszczupla nasze zapasy, zaś to, co wypije, zastępuje wodą...”
Pisma krzyżowców
Stos nadgryzionych zębem czasu pism. Na każdym widnieje pieczęć krzyżowców, sama treść jest jednak zaszyfrowana.
Modlitewnik paladyna
Oprawiona księga zapieczętowana krzyżem paladynów. Skrywa zapewne tajne rytuały.
Rejestr dziesięcin
Rozpadająca się księga z wykazem popleczników Kościóła Zakarum. Wymienia różne miejsca znajdujące się w Hawezarze, w tym osady, twierdze i posterunki.
Kronika Inkwizycji – dzień 34
„Ciemność pochłonęła dziś kolejną ofiarę. Rytuał kończy się śmiercią wszystkich tych, których serca uda się nam uwięzić, co notabene zdarza się niezwykle rzadko. Pracujemy niestrudzenie. O śnie nie może być mowy, zresztą ich krzyki ani na chwilę nie milkną”.
Kronika Inkwizycji – dzień 68
„Rytuałów i prób przeprowadzamy tyle, że dni i noce zlewają mi się w jedno. Choć nasze klatki są już w stanie uwięzić serca potworów, to rytuały niezmiennie kończą się zgonem. Nie pojmuję, skąd bierze się ten opór przeciw światłu Akarata. Muszę znaleźć odpowiedź”.
Kronika Inkwizycji – dzień 103
„Orbiej chce poznać moje odkrycia. Uważają nasze eksperymenty za porażkę. To prawda, dopóki istota żyje, ciemność i światło nie dają się rozdzielić, dowiedliśmy jednak, że jest to możliwe, gdy serce zostanie uwięzione! Potrzebujemy jeszcze tylko trochę czasu”.
Kronika Inkwizycji – dzień 112
„To koniec. Stworzyliśmy klatkę doskonałą, która zabija potwory i nie robi nic ponadto.
Oby nikogo już nie spotkał ten los. Prowadź nas, Akaracie”.
Zakrwawiona notatka
„Czuję, jak każdego dnia wzrasta we mnie grzech. Dziś prawie urwałem Jabenowi rękę ze złości za rozlane piwo. Odszedłbym stąd, gdybym tylko mógł przemówić Noavie do rozsądku. Widzę jednak, jak na mnie patrzy i wiem, że w niej też narasta grzech”.
Napis sporządzony krwią
Litery zapisane zaschniętą już i wypłowiałą krwią układają się w słowa: „UWOLNIENI OD GRZECHU”
Krwawe ślady pazurów
Na całej długości krypta naznaczona jest śladami wściekłego drapania.
Dziennik Varshana
„Mieszkańcy Wielkowej są przerażeni. Nie rozumieją, co się z nimi dzieje, lub po prostu nie chcą zrozumieć. Nie pozwolę im jednak cierpieć bez żadnej nadziei. Wiem, że Inarius poprowadzi nas z powrotem ku Światłości”.
Zniszczona księga
Czas i zaniedbanie poważnie zniszczyły tę księgę. Zaznaczono w niej fragment opisujący jakiś rytuał, lecz ciężko cokolwiek odczytać.
List od Kormonda
„Jeśli to czytasz, znaczy, że penetruję właśnie ruiny Orbieju. Nie mam pewności, ile mi to zajmie. Korzystaj do woli z mego warsztatu i narzędzi. Liczę, że będę mieć dla ciebie wkrótce jakieś wieści. – Kormond”
Wiadomość od Kormonda
„Coś znalazłem! Jak najszybciej spotkajmy się na dziedzińcu Orbieju! –Kormond”
Tablica ogłoszeń
Nadzwyczajne zawiadomienie zarządcy
PILNE! Pomoc potrzebna od zaraz. Oferuję sowite wynagrodzenie. Każdy, kto może walczyć, powinien się zgłosić do zarządcy Orena w kancelarii przy Ulicy Szakali.
Zlecenie transfuzji
Według tego zlecenia cała krew ma zostać przekazana komuś o imieniu Addrine wkrótce po zbiorach. „Wyniesienie jest blisko”.
Zakrwawione klatki i beczułki
Ślady prowadzą z klatki do pobliskich beczułek. Odór krwi wydobywający się z wnętrza jest przytłaczający.
Zasłonięta brama
Brama jest zapieczętowana przedziwnymi starożytnymi runami. Na środku wyryta jest śpiąca w sarkofagu postać nosząca koronę. Jej inkrustowane oczy są otwarte.
Stos beczułek
Pokrywy niektórych z tych beczułek są poplamione świeżą krwią. Wypełniono je po brzegi i przygotowano do transportu.
Mapy Erys
Mapy Stepów, Scosglen i Hawezaru narysowane na zwierzęcej skórze. Czerwone oznaczenia i nabazgrane notatki sięgają od morza do morza.
Notatki Erys
„Znowu mi się śnił. Tym razem na wpół martwy, zdesperowany, wygłodzony... Ledwie rozpoznałam własnego brata, a on widział tylko krew w moich żyłach. Gdy wyciągnął do mnie rękę, uciekłam. Nie myślałam o nim ani o jego cierpieniu. Tylko o tym, żeby przeżyć”.
Sprzęt myśliwski
Stara broń i używany sprzęt podróżniczy. Dobrze zachowane, lecz po wielu naprawach.
Zapiski
Lista potencjalnych sojuszników. Wielu z nich jest wykreślonych, a marginesy są pełne notatek. Obok napisu „Katedra Światłości” widnieje znak zapytania.
Pożółkły zwój
Stary, gęsto zapisany tekst o różnorakich cechach wampirycznej klątwy. Sekcja na temat tego, po jakim czasie przemiana staje się nieodwracalna, zakreślona jest świeżym atramentem.
Zapieczętowany list
Najdroższy Przyjacielu!

Krosno jest martwe. Tunele się zawaliły, a runy zatarły. Odbudowanie go beze mnie zajęłoby Ci całe życie.

Mam nadzieję, że tak jak ja porzucisz tę mrzonkę. A jeśli nie, że będziesz zdrów.
– Zoltun
Sterta nieczytelnych notatek
„Słyszałem go we śnie – głos niosący się echem z długiego korytarza. »Malfas« – powiedział. Odtąd znałem imię swego wroga…”
Porzucone księgi
Zbiór tekstów na temat zabijania, wypędzania i chwytania demonicznych istot.
Porzucone ramię
Ramię opętanego człowieka. Czy ono właśnie drgnęło?
Sterta lin
Liny do pętania. Mieszkańcy muszą spodziewać się najgorszego.
Wykrzywione zwłoki
Ciało przygotowywane do pochówku. Poparzenia w kształcie lin na przedramionach, wygięty kręgosłup. Zgadujesz, że złamał go, próbując uciec.
Demoniczna narośl
Narośl pulsuje i wije się jak zwierzę złapane w pułapkę. Łaknie. Pożąda. – Podejdź bliżej – szepcze. – Zjednocz się ze mną.
Aktywna brama
Poprzez spiralę magii wirującą wewnątrz portalu dostrzegasz zarys Westybulu. Kiedy przyglądasz się zbyt długo, obraz się rozmywa.
Starannie spisane wyznanie
„Coraz trudniej mi się tutaj skupić. Zoltun do granic możliwości testuje moją koncentrację swoimi rozwlekłymi wykładami i nudnymi anegdotkami. A mimo wszystko nie potrafię go ignorować… i nie chcę tego robić”.
Pozbawione rąk zwłoki
To mężczyzna, który uciekł z Gea Kul. Wykrwawił się, idąc tutaj.
Spopielone zwłoki
Dwójka złodziei, która spłonęła żywcem. Pierwszy próbował osłonić drugiego. Przed czym?
Stopiony piasek
W ziemię uderzyło coś na tyle gorącego, że zamieniło piasek w szkło.
Ręcznie narysowane schematy
Niezwykle skomplikowane projekty mechaniczne nakreślone delikatną ręką.
Traktat Piekielnych Żywiołów
Pradawna księga z onyksowymi ornamentami. Osobno włożona karta głosi: „Własność Sanktuarium Yshari. Wynoszenie z Wielkiej Biblioteki surowo zabronione”.
Potężny naramiennik
Przepięknie wykuta część pancerza, ale zdecydowanie za wielka na jakiegokolwiek śmiertelnika. Czy przygotowano ją dla konstruktu? Z pewnością nie.
Nieczytelna notatka
„…znów wysysa energię z syfonów. Wypędzanie nie zrobiło na nim wrażenia. Nic nie powinno było przetrwać…”
Otwarty szyb
Z tej dziury wydostaje się palące ciepło. Głęboko pod ziemią coś ogromnego rytmicznie dudni.
Nieczytelna notatka
„Jeśli musisz pośpiesznie opuścić bibliotekę w środku nocy, pamiętaj, by pociągnąć za dźwignię. Nie chcę skończyć z gardłem poderżniętym przez złodziei. – Z.”
Nieczytelna lista
„Kaldejski podpłomyk, czarne oliwki, daktyle, solona wieprzowina, liście herbaty dla Ayuzhana. Potrzebujemy oryszalku do izolacji – sprawdzić bazar”.
Nieczytelny list
Ayuzhanie z Kaldeum,

przybyłem do Sanktuarium, szukając wiedzy, a znalazłem Ciebie. Spotkaj się ze mną przy fontannie o świcie następnego dnia targowego. Pracuję nad projektem, który może Cię zainteresować.

– Zoltun Kull
Pamiętnik Zoltuna Kulla
Tylko kilka pierwszych stronic jest zapisanych – to diatryba przeciwko magom z klanu Ennead i ich „brakowi wyobraźni”.
Niewykorzystane części
Groty włóczni i trzpienie – czekają, aż ktoś zrobi z nich zabójcze pułapki.
Interesująca kostka
Misternie wykonana kostka z drewna balsy. To model czegoś?
List od Enneady
Zoltunie,

nigdy nie słyszałem o żadnym „Malfasie”. To pewnie pomniejszy demon. Nie stanowi prawdziwego zagrożenia, a już na pewno nie jest żadną „plagą”. Nie dramatyzuj.

Twój przyjaciel, Imin
Starannie spisana notatka
„Jestem pod wrażeniem, Zoltunie, roztrzaskałeś sto kamieni dostrojenia w tyle samo dni. I ponieważ nie chcesz obchodzić się z nimi delikatnie, ja muszę wymyślić, jak je naprawić. Do tego czasu musi Ci wystarczyć te kilka, które Ci zostały. – Ayuzhan”
Nieobrobione kamienie zarządzające
Sterta nieaktywnych kamieni – nadano im już właściwy kształt, lecz nie pokryto ich runami.
Nieczytelna hipoteza
„Używamy run, by wiązać żywioły z metalem. Ale może jeszcze nie znamy ich pełnego potencjału? Czy runa może przywiązać ręce do krzesła? Duszę do ciała?”
Niedbale narysowane diagramy: zlodowaciałe
„Niepełna wiązka styczna naprzeciw niższego łuku? Dla lotności i zrównoważenia lodu…”
Niedbale narysowane diagramy: wulkaniczne
„Dwie takie same cięciwy stykające się w zenicie, kąt rozwarty…?”
Niedbale narysowane diagramy: woltaiczne
„Po zetknięciu z metalem konstrukt się rozpada. Warstwa izolacyjna? Kręgi koncentryczne…?”
Niewysłany list
„Droga Izoldo, dotarłem do ruin. Miałaś rację, to miejsce jest pełne bezcennych relikwii i łatwych zdobyczy. Nie wspomniałaś jednak słowem o szalonym czarodzieju i jego metalowych marionetkach. Jeśli nie wrócę do domu, to będzie Twoja wina. Twój brat, Elbek”
Napuchnięte zwłoki
Rozdęte zgnilizną, poszarzałe szczątki pokrywa śluzowaty nalot. Do ciała przyczepiły się cienkie pasma włosów.
Pożegnalne słowa Devlina
Przemoczony ustęp z dziennika Devlina.
Kallum miał zniknąć, by ojciec zaczął mnie wreszcie dostrzegać.
Już go nie ma, ale mnie wciąż doskwiera samotność.
Przyzywa mnie ku wodzie. Skręca w środku.
Nie będę już sam.
Nadżarty pleśnią fragment dziennika
Spleśniały fragment dziennika należącego do Isbeil.
Znów widziałam tę dziewczynkę. Dziwne, patykowate dziecko, zbyt blade, zbyt chude, za duże oczy.
Ale nawet jej osobliwość nie ukryje faktu, że wygląda jak mój mąż. Tak bardzo przypomina mojego Cecila.
Nadżarty pleśnią fragment dziennika
Spleśniały fragment dziennika należącego do Cecila.
Znów widziałem Edarę na wybrzeżu. Nie odezwała się do mnie, wbijała tylko oczy w dal – te same, które widzę u naszej córki.
Chyba jednak wolę krzyki i błagania. W jej milczeniu słyszę własne, nieznośne poczucie winy.
Nadżarty pleśnią dziennik
Rozmokłe resztki dziennika.
Mój tata zawsze powtarzał, że największa nienawiść rodzi największą miłość. Myślałam, że Roina mi wystarczy, bez jej ojca.
Myślałam, że jestem silna. Ale codziennie... słyszę szepty, które mówią mi, że jest inaczej.
Zwłoki Kalluma i Devlina
Dwaj młodzi chłopcy. Ich ciała nabrzmiały od wody, jakby się utopili. Ale są daleko od wybrzeża.
Figurka z widmodrzewa
Drewniana figurka przedstawiająca widmodrzewnego chowańca Szoh'by. Wygląda, jakby została wykonana ze zrzuconej kory.
Cienista figurka z widmodrzewa
Drewniana figurka wykonana ze zrzuconej kory Mochrana. Wygląda na spaczoną tą samą energią, która zabiła chowańca.
Nadjedzone zwłoki
Jelenie porozrywały zwłoki w różnych miejscach. To, co z nich zostało, naznaczone jest śladami zębów. Krwawy szlak i ślady na ziemi sugerują, że podróżny żył jeszcze przez jakiś czas po pierwszym ataku.
Magiczne źródełko
Tutejsza magia jest dzika i nieokiełznana. Zawiera w sobie odrobinę pogardy dla żywych istot, lecz nie czuć w niej demonicznego charakteru.
Zniszczony płot
Coś dużego rozbiło się o ten płot, pozostawiając krew i ślady futra prowadzące w głąb gęstwiny.
Ostrzeżenie
„NIE ZBLIŻAĆ SIĘ! GRASUJE TU PRZEKLĘTA BESTIA!”
Lekarstwa druidów
Zebrane w lesie zioła, podejrzane mikstury i prowizoryczne talizmany. To robota zapalonego amatora.
Zerwane więzy
Ciężkie łańcuchy wpuszczone w posadzkę. Kilka ogniw zostało przerwanych.
Okrwawione zwłoki
Jeden ze strażników, którzy mieli pilnować Yorina z rozkazu Donana. Teraz ślady pazurów znaczą jego zwłoki. Na ciele leży buława Yorina, ale po chłopcu nie zostało nic więcej.
Garderoba
Szafa wypełniona damską odzieżą. Do jednego z ubrań przypięto zakurzoną notatkę: „Dzieło nadwornego krawca Kaldeum. Materiał ten zwą jedwabiem utkanym z promieni słońca. Któż inny miałby go nosić, jeśli nie ty, ma miłości?”.
Duża księga
Pokaźne tomiszcze zatytułowane „Przewodnik po wagach i miarach starożytnego Kedżanu: tom 2”. Księga wygląda na mocno używaną, a stronice zapełnia mnóstwo odręcznych notatek.
Wysłużona księga
Krótka książka zatytułowana „Wyprawa pod Bliźniaczymi Morzami”. Stronice zapełniają ilustracje przedstawiające grupę młodych awanturników, którzy przemierzają ruiny i walczą z potworami.
Księga
Niezmienne dogmaty Światłości
Księga
Mądrość Ojca Inariusa
Księga
Niewielka księga zatytułowana „Ścieżka do odkupienia”. Zawiera zbiór modlitw odmawianych w Katedrze Światłości.
Księga
Pierwsza Knieja. Przewodnik po Scosglen i Caoi Dúlra, pióra Braegi.
Księga
Opasłe tomiszcze zatytułowane „Grymuar Popiołu”. Stronice zapełniają pradawne teksty spisane przez ogniste demony z Piekła. Jeden z akapitów dotyczy Astarota, znanego jako Popielny Książę.
Księga
Praktyczny przewodnik po zwyczajach Wysp Skovos
Księga
Sfatygowane tomiszcze zatytułowane „Księga znaków ochronnych”. Fragmentom dotyczącym magii ognia towarzyszą notatki zapisane na marginesach.
Stół alchemiczny
Stół zawalony przyrządami alchemicznymi. Na pergaminie widnieje lista składników na eliksir leczący bezsenność.
Niedokończony manuskrypt
Stos papierów noszących tytuł „Upadek Astarota”. Wygląda na niedokończoną kronikę walki Donana z tym demonem. Liczne linijki zostały przekreślone i sformułowane na nowo.
List do Donana
Donanie!
Wiem, jak ciężko było Ci pogodzić się ze śmiercią żony, lecz nie pozwól, by żal stłumił potencjał Yorina. Nie możesz ochronić go przed wszystkim. Musi sam odnaleźć drogę w świecie. Wiara Yorina w Światłość osłoni go przed wszelkim niebezpieczeństwem.
Wielebna Matka Pradia
Nagrobek Braegi
TUTAJ SPOCZYWA BRAEGA
WYBITNA UCZONA
KOCHAJĄCA MATKA I ŻONA
Zawsze będę przy Was,
w każdej gałęzi i każdym głazie.
Ta ziemia wydała mnie na świat
i do niej teraz powrócę.
Nagrobek Yorina
TUTAJ SPOCZYWA YORIN
SYN BRAEGI I DONANA
OBROŃCA SCOSGLEN

To on był prawdziwą Światłością
Nagrobek Donana
TUTAJ SPOCZYWA DONAN
DRUH, OJCIEC, MĄŻ
HORADRIM PIERWSZEGO KRĘGU,
KTÓRY WYRUSZYŁ ZA NAS WSZYSTKICH DO PIEKŁA

Zrobiłeś więcej, niż od ciebie oczekiwano, bracie.
Zwłoki Deirdre
Zmasakrowane zwłoki młodej kobiety.
Talizmany druidów
Rozerwany naszyjnik z nanizanymi druidycznymi talizmanami.
Zakrwawiona sukienka
Podarta na strzępy i przesiąknięta krwią wełniana sukienka.
Grób Deirdre
Prosty pomnik wykonany z desek wozu. Zawieszono na nim strzęp sukienki Deidry, starannie oczyszczony z krwi.
Zabity handlarz
Ma rozszarpane gardło. Innych ran nie widać.
Nienaruszony wóz kupiecki
Towary są nietknięte. Ani śladu kradzieży.
Fragment dziennika Maisie
Fragment dziennika dotyczący Airidy.
Airida przyszła z wizytą. Tata dał jej sól i wodę.
Podziękowała mu. I ruszyła dalej.
Chciałam iść z nią. Pomóc jej śpiewać umarłym, ale... tata mnie nie puścił.
Powiedział, że może i mieszkamy na tym wzgórzu razem z druidką, ale jej praca nie jest naszą.
Zabita łowczyni
W ostatnich chwilach życia zdołała się tu przyczołgać. Na jej ustach zastygł uśmiech zadowolenia.
Zabita łowczyni
W jej kołczanie została tylko jedna strzała.
Zabity łowca
Poderżnięto mu gardło. Z otwartych oczu bije spokój i pogodzenie z losem.
Inskrypcja ku czci Éadaoin
Znacznik jest zwyczajny, ale w jego prostocie tkwi piękno. Wyżłobione runy układają się w imię „Éadaoin”.
Krzyż katedralny
„Ojciec otacza wiernych opieką”.
Druidzkie kamienie strażnicze naznaczone głębokimi zadrapaniami. Runiczne inskrypcje zostały naruszone. Nieaktywne kamienie wykorzystano jako symbol Katedry Światłości. Na krzyżu widnieje nierówny napis.
Krzyż katedralny
„Ojciec napomina niegodziwców”.
Kolejny stos pooranych pazurami, nieaktywnych kamieni strażniczych. Wszelka moc odpędzająca zło, jaka się w nich kiedyś tliła, uległa rozproszeniu.
Krzyż katedralny
„Ojciec rozprasza mrok”.
Ostatni kamień strażniczy również został strzaskany na kawałki.
Potargany sztandar Katedry
Na podartym sztandarze namazano krwią napis: „INARIUS TO PASOŻYT!”.
Zabity Pokutny Rycerz
Na rozkładającym się ciele widać liczne ślady szponów. Na piersi poległego rycerza wyryto słowo: „INTRUZ”.
Hełmy Pokutnych Rycerzy
Hełmy są stare – wgniecione od potężnych ciosów i poplamione zaschniętą krwią.
Wiadomość pisana runami
Na powierzchni nabazgrano ostrzeżenie...
Na kamieniu wyryto powitanie podróżnych w lesie, gdzie można zjednoczyć się z naturą. Zamazano je jednak zaschniętą krwią. Nowy napis głosi: „ZAKAZ WSTĘPU DLA PSÓW KATEDRY”.
Okaleczony niedźwiedź
Ten niedźwiedź został fachowo obdarty ze skóry. Jego rany przypominają te, które nosi Bearfa.
Rozsypujący się kosz
Prosty kosz, w którym niczego nie da się już przenieść.
Stos kamieni
Pozostałości uszkodzonych druidzkich talizmanów.
Poobijana tarcza
Na skórze widać długie zadrapania i ślady zębisk.
Dziennik Uny: wpis 1
Nadpalone kartki z dziennika
Najazdy kozłoludów są coraz gorsze. W zeszłym tygodniu spaliły farmę Conalla… Zginęła cała rodzina.

Dawniej mogliśmy liczyć na ochronę druidów, ale nas opuścili. Zostawili po sobie tylko walące się ruiny.
Dziennik Uny: wpis 2
Nadpalone kartki z dziennika
Wybrałam się wczoraj do Umbrowego Gaju, by przeszukać dobytek druidów. Lorkan nie chciał mi towarzyszyć. Powiedział, że to próżny trud. Znalazłam jednak niewielką figurkę wilka emanującą dziwną mocą. Jestem niemal pewna, że to dzięki niej druidzi zmieniali się w zwierzęta.
Dziennik Uny: wpis 3
Nadpalone kartki z dziennika
Lorkan nie wie o wilczym totemie, a ja co noc wymykam się w odludne miejsca i próbuję odblokować jego moc. Prawie już nie sypiam, a gdy mi się to zdarza, śnię o tym, że biegnę na czworakach przez knieję i poluję na kozłoludy. Wzywają mnie.
Dziennik Uny: ostatni wpis
Nadpalone kartki z dziennika
Tego ranka Lorkan wydawał się zmęczony. Skarżył się na dziwne sny. Czy on słyszy to samo? Dziś mi się uda, czuję to. Odpowiem na wezwanie totemu, gdy mnie zawoła.
Zakrwawione zwłoki
Makabryczna kolekcja niedojedzonych zwłok. Skrawki kosztownych ubrań pozwalają przypuszczać, że ofiary mogły należeć do rodziny królewskiej.
Niepamiętna inskrypcja
Wytarta płaskorzeźba z dawnych czasów.
Tylko godni zasługują na uwagę Wyszczerzonego. Dowodzą swej wartości bezsprzecznie. Następnie poznają prawdziwe szczęście – ich radość nie ma granic. Oto Wieczny Dar Przedwiecznego.
Niepamiętna inskrypcja
Wytarta płaskorzeźba z dawnych czasów.
Tylko głupcy próbują przyciągnąć uwagę Wyszczerzonego. Oddają mu się bezgranicznie. Następnie poznają prawdziwe cierpienie – ich udręka nie ma końca. Oto Wieczny Dar Przedwiecznego.
Zakrwawiony list
Światło mego życia, dostałam Twój ostatni list z Alzuudy i przesłane przez Ciebie złoto. Chciałabym, abyś porzucił żywot najemnika i wrócił do domu. Mieć tu Ciebie to większe błogosławieństwo niż najdroższe klejnoty. Tujanka rośnie sobie bezpiecznie…
Demoniczny zwój
Zwoje z inkantacjami przywołującymi pomniejsze demony. Rysunki przedstawiają istoty podobne do czworonożnych demonów z kanionów.
Krwawy posąg
Fachowo wyrzeźbiony posąg Lilit, pokryty krwią i wnętrznościami.
Uszkodzona rzeźba
Pozostałości pięknej, kamiennej rzeźby, rozbitej na kawałki.
Zwłoki Ogaia
Na twarzy Ogaia rozkwitł makabryczny uśmiech. Jego żuchwa została całkowicie oderwana od czaszki i zabrana.
Zwłoki Khady
Zwłoki odziane są w dokładnie taką samą szatę jak ta należąca do Orduna. Kawałki ciała oderwano z niezwykłą brutalnością, ale zawartość torby pozostała nietknięta.
Spalony rejestr długów
Tląca się księga oprawiona w skórę.
Ja, Andrea z Urwiska Lakrena, zaciągam dług w zamian za spełnienie mego najskrytszego pragnienia. Niechaj ta księga pozostanie zamknięta, aż moje życzenie się spełni lub do momentu mej śmierci – cokolwiek nastąpi jako pierwsze.

– Podpisano: Andrea z Urwiska Lakrena
Zakarumicki znacznik szlaku
Prymitywny zakarumicki znacznik wykonany z drewna.
Idź w stronę światła, gdzie kręte ścieżki przemierzają ofiary naszej lekkomyślności. Tam szukaj wzniesienia.
Zakarumicki znacznik szlaku
Prymitywny zakarumicki znacznik wykonany z drewna.
Ruszaj ku wybrzeżu, gdzie patrzyliśmy, jak nasi dzielni krzyżowcy wyruszają ku zachodnim krainom.
Poplamiony krwią zwój
Poplamiony zwój zapisany przez mnicha z Orbiej.
W snach przyszła do mnie postać skąpana w Światłości – Izzot. Wypowiedział słowa o wielkiej mocy. Spisałem te słowa i umieściłem zwój na Rubieży Kothuna, by tylko najwierniejsi wyznawcy mogli go odnaleźć. Poszukaj pierwszego znacznika szlaku na cmentarzysku statków.
Dziwny zwój
Papier emanuje złowrogą energią.
Istoto, która podążyłaś ścieżką, wypowiedz słowa mocy przekazane przez Światłość i spotkaj się z boskością. (Słowa, zapisane dziwnym pismem, zdają się poruszać).
Drobiazg Salaka
Naczynie aż wibruje od kłębiącej się wewnątrz przeklętej energii skumulowanej ze wszystkich okropieństw, jakich tutejsi mieszkańcy doznali z ręki okrutnego Salaka Nadzorcy.
Drobiazg Hajara
To naczynie wypełnia ciemność i śmierć. Nadzorca Hajar zgromadził w swej kolekcji dusz trofea tych, których bezlitośnie torturował, a następnie zamieniał w kamień.
Drobiazg Kafana
To naczynie skrywa swoją prawdziwą naturę. Niemal niczym się nie wyróżnia na tle innych. Tylko słaby odór Nadzorcy Kafana, pełen jego kłamstw i nikczemności, zdradza obecność klątwy.
Sterta książek
Osobiste dzienniki miejscowego, w których spisano codzienne zdarzenia.
Sterta książek
Kolekcja podniszczonych książek kucharskich. Ich stronice wypełniają przepisy na różne dania.
Sterta książek
Kilka klasycznych dzieł literatury.
Spalone słońcem zwłoki
Długie tygodnie w palącym słońcu brutalnie naznaczyły te zwłoki. To jeden z licznych strażników, których ciała zaścielają teraz plac handlowy. Musieli stoczyć zaciętą walkę. Biedacy, od początku nie mieli żadnych szans.
Prowizoryczna barykada
Wygląda na to, że straż postawiła zaciekły opór, by dać mieszkańcom szansę na ucieczkę. Stosy ułożone z desek, stołów i wszystkiego, co tylko wpadło obrońcom w ręce, miały powstrzymać nadchodzącą masakrę.
Stara, wysłużona mapa
Mapa Góry Civo
W samym środku mapy zaznaczono Świątynię Najwyższych – pradawny kompleks wzniesiony głęboko we wnętrzu Góry Civo. Papier pokrywają notatki i wyliczenia, ilu mieszkańców Guulranu potrzebnych będzie do odsłonięcia świątyni.
Wyrwana strona
Kapliczki Najwyższych Złych
Szkice trzech kapliczek. Patron każdej z nich to Najwyższy Zły: Diablo, Mefisto i Baal. Pod rysunkami widnieje notatka Eliasza: „Tylko błogosławieni zdołają znaleźć drogę”.
Dziennik Oyuuny
Większość kartek pokrywa rozmazana krew. Wciąż czytelne zapiski traktują o tym, że miasto opanowali kanibale. Na ostatniej stronie Oyuuna zanotowała: „Ona nie przyjdzie. Modlę się, by to znaczyło, że zdołała się wydostać”.
Mała skrzynia
Skrywa rozmaite drobiazgi: prosty sztylet, kilka monet oraz pukiel czarnych włosów związanych niebieską wstążką.
Stary, zapleśniały dziennik
Stary, zwilgotniały rejestr. Między stronice wsunięto złożoną notatkę. Większość tekstu jest zamazana, ale odczytujesz kilka słów.
„...trzęsienie ziemi uszkodziło zewnętrzne mury...”
„...odciąć ten obszar...”
„... zmarłych zostawić w środku...”.
Związane ciało
Te zwłoki zostały pospiesznie związane, ale więzy opatrzono żałobnymi symbolami oddającymi cześć zmarłym. Krew plamiąca tkaninę ścieka na ziemię.
Ewangelia Matki
Przymierza, werset 7
W górach natknęłyśmy się z Matką na wioskę. Zziębnięci i głodni ludzie modlili się do jakiegoś światła, które nie dawało ciepła. Lecz przed jej obliczem w ich sercach zapłonął nowy ogień. Już nigdy nie będą głodni ani nie poczują zimna.
Odezwa Lakrena do budowniczych
Poszukiwani odważni ochotnicy do pomocy przy odbudowie tego zniszczonego świata! Ucz się pod okiem mistrza Lakrena i pomóż ocalić Sanktuarium!
Zapewniamy narzędzia i zapłatę.
Kultyści werbownicy
Okaleczone szczątki kilku wyznawców Trójcy.
Trupy kultystów Trójcy przysłanych z misją głoszenia wśród tych bandytów Słowa Lilit. Zwłoki ogołocono ze wszystkiego, co mogło mieć jakąkolwiek wartość. Ślady krwi wiodą gdzieś w dal. Być może ktoś zdołał przeżyć.
Pismo kultysty
„Do moich współwyznawców, braci i sióstr w Trójcy…”
Bandyci z Onyksowej Strażnicy to zwykli złodzieje, kontrolują jednak miejsce o ogromnym znaczeniu. Przekonamy ich do Słowa Lilit, aby mieli w życiu cel i wzmocnili nasze szeregi.
Rozkazy od opata
Zwój ze szczegółowymi wytycznymi od opata.
Nie życzę sobie, by ktokolwiek zakłócał mnie i horadrimowi Eliaszowi resztę spotkania, chyba że przybędzie Lorat Nahr. Jeśli się zjawi, należy natychmiast odeskortować go do Zakrystii.
Pieczęć drzwi do archiwum
„Jeśli pragniesz poznać Ciemność, ukorz się przed Światłością. Wyrecytuj słowa litanii i przyjmij święte brzemię”.
Zakarumicki posąg
Posąg, na którym widnieją słowa litanii z Monastyru Orbiej.
Przez Dzień cały szykuję się, by przyjąć brzemię wiedzy.
Zakarumicki posąg
Posąg, na którym widnieją słowa litanii z Monastyru Orbiej.
Od Poranka mam otwarte oczy, by widzieć nadchodzącą ciemność.
Zakarumicki posąg
Posąg, na którym widnieją słowa litanii z Monastyru Orbiej.
Do Wieczora będzie pod moją pieczą, jako i w Nocy, która po nim nastanie.
Zwłoki Gana
Ciało złodzieja kozy zamieniło się w sól. Brakuje sporych fragmentów – wygląda na to, że zostały zjedzone.
Samotnia ofiara
Notatka złożona w ofierze.
Wciąż trwasz, choć czas cię nie oszczędza. Niech twoi kolorowi pobratymcy będą moimi świadkami, gdy powiem: Tak, podtrzymuję nasze tradycje!
Podarta notatka
Wdeptanie w ziemię.
Wykrzycz swój sprzeciw: „nie jesteś moją Matką!” u stóp jej posągu w kaplicy ukrytej w rozpadlinie.
Zmasakrowany barbarzyńca
Zwłoki pokrywają rany rwane i szarpane oraz wyraźne ślady ugryzień. Na twarzy nieszczęśnika maluje się zarówno przerażenie, jak i zaskoczenie.
Znak informacyjny
Tu będzie tekst fabularny.
To jest znak informacyjny. Możesz przypisywać różne rodzaje tworzywa (drewno, kamień, papier itp.) do odczytywalnych obiektów, z którymi gracz ma wchodzić w interakcje. Możesz też dodać obraz lub tekst w postaci kwestii nieprzypisanej do żadnej postaci.
Drewniana tablica
Short flavor text - limit is 45 characters
This is Notice Text.

Always assign a Sign Material (paper, wood, stone, etc.) for what to show in the background of this panel. This panel supports 454 characters, but limit this text to 225 to allow room for localization.
Nieokreślone ludzkie zwłoki
Here's some FlavorText.
To jest znak informacyjny. Możesz przypisywać różne rodzaje tworzywa (drewno, kamień, papier itp.) do odczytywalnych obiektów, z którymi gracz ma wchodzić w interakcje. Możesz też dodać obraz (jeśli chcesz utworzyć znak przypominający portret lub fryz) oraz tekst w postaci kwestii nieprzypisanej do żadnej postaci.
Ogólna uwaga
Short flavor text, the limit is 45 characters
This is Notice Text.

Always assign a Sign Material (paper, wood, stone, etc.) for what to show in the background of this panel. This panel supports 454 characters, but limit this text to 225 to allow room for localization.
Niewielka sterta książek
Here's some FlavorText
To jest znak informacyjny. Możesz przypisywać różne rodzaje tworzywa (drewno, kamień, papier itp.) do odczytywalnych obiektów, z którymi gracz ma wchodzić w interakcje. Możesz też dodać obraz (jeśli chcesz utworzyć znak przypominający portret lub fryz) oraz tekst w postaci kwestii nieprzypisanej do żadnej postaci.
Piedestał na książkę
Short flavor text, the limit is 45 characters
This is Notice Text.

Always assign a Sign Material (paper, wood, stone, etc.) for what to show in the background of this panel. This panel supports 454 characters, but limit this text to 225 to allow room for localization.
Ludzka czaszka
Here's some FlavorText..
To jest znak informacyjny. Możesz przypisywać różne rodzaje tworzywa (drewno, kamień, papier itp.) do odczytywalnych obiektów, z którymi gracz ma wchodzić w interakcje. Możesz też dodać obraz (jeśli chcesz utworzyć znak przypominający portret lub fryz) oraz tekst w postaci kwestii nieprzypisanej do żadnej postaci.
Wisząca kartka
Here's some FlavorText..
To jest znak informacyjny. Możesz przypisywać różne rodzaje tworzywa (drewno, kamień, papier itp.) do odczytywalnych obiektów, z którymi gracz ma wchodzić w interakcje. Możesz też dodać obraz (jeśli chcesz utworzyć znak przypominający portret lub fryz) oraz tekst w postaci kwestii nieprzypisanej do żadnej postaci.
Moździerz i tłuczek
Przybory uzdrowiciela. Wyglądają na dopiero co użyte.
Słoje
Zioła. Grzyby. Narządy. Nie do gotowania.
Kocioł
Cokolwiek się tu warzy, okropnie cuchnie.
Studnia z krwią
Krew jest ludzka i należy do dziesiątek ofiar. Jakimś cudem nadal jest ciepła.
List
Leży otwarty na widoku.
Krnąbrne sługi,

zapomnieliście już, że tylko dzięki Broczącej Pieczęci można wejść do rzeźni Waszego pana? Staranniej wykonujcie swoje obowiązki, by nie okazało się, że bardziej przydacie się jako karma.
Wyryta inskrypcja
„Wieczność. Zajadłość. Boskość. Oto moce twego skradzionego dziedzictwa, zanikające w krwi ludzkości. Zdobądź krew. Odzyskaj to, co twoje”.
Podania o Czaszce Wampira
Wzmianki o czaszce niegdyś potężnego wampira, po którym został jedynie smętny czerep, a mimo to zdołał uniknąć śmierci. Czaszka żywiła się strachem i choć jej siły witalne w końcu się wyczerpały, to ukryta moc nadal czekała w uśpieniu.
Pospolity dziennik
„Wezwano mnie do Grobowca Świętych! Mistrz musi być zadowolony z osoby, którą wysłałem. Przeczucie mnie nie myliło”.
Zgnieciona notatka
„Dwóch barbarzyńców, jeden druid oraz czarodziej-nowicjusz... To znacznie za mało! Mistrz potrzebuje ich o wiele więcej, aby dołączyć do swoich Poszukiwaczy Krwi”.
Tom Wyniesionych Poszukiwaczy Krwi
Imiona oraz czyny przybocznych Władcy Zira zwanych Wyniesionymi Poszukiwaczami Krwi. Tom nosi ślady miesięcy pracy przy próbie zidentyfikowania i znalezienia ich.
Nieaktywna brama
Jest dobrze zachowana, ale nie działa. Nie wiadomo, dokąd prowadzi.
Nieaktywna brama
Jest dobrze zachowana, ale nie działa. Nie wiadomo, dokąd prowadzi.
Nieaktywna brama
Jest dobrze zachowana, ale nie działa. Nie wiadomo, dokąd prowadzi.
Nieaktywna brama
Jest dobrze zachowana, ale nie działa. Nie wiadomo, dokąd prowadzi.
Nieaktywna brama
Jest dobrze zachowana, ale nie działa. Nie wiadomo, dokąd prowadzi.
Groteskowa Figurka
Części ciała ułożone w kształt mężczyzny – choć zdeformowanego: ramiona są zbyt szerokie, ręce mają po siedem palców, w tułowiu znajdują się zupełnie niewłaściwe organy.
Mapa dawnego Sanktuarium
Mapa wygląda niemal znajomo. Choć rzeźba terenu odpowiada Sanktuarium, które znasz, wiele z miast, twierdz i formacji jest ci obcych. Z pewnym trudem udaje ci się rozpoznać zaznaczone miejsca.
Błyskający gruz
Wśród gruzu znajdujesz medalion. Napis na nim głosi: „Duchy każą nam kochać, a więc będę kochać”.
Stary rytualny stół
Wymięty przez czas papier, dawno wyschnięte kałamarze, zamglone kamienie i tajemne narzędzia. Magia pochodząca z czasów, gdy klany magów bratały się z demonami.
Spopielone zwłoki
Ziemię zaściełają wciąż tlące się zwłoki. To najprawdopodobniej niedoszli rabusie.
Porzucone fiolki
Tę placówkę opuszczono w pośpiechu. Wokół leżą różne magiczne narzędzia, które porzucono mimo ich dobrej jakości.
„Spętanie”
„Aby wykorzystać strach, mag musi oddać mu pokłon. Na Górze Civo wypowiedz imię strachu: Al’Diabolos. Strach odpowie i uśmiechnie się do siebie w twoim wnętrzu”.
„Hierarchia duchów”
Tak jak żywi rządzą i wykonują rozkazy, tak też postępują duchy. Największe spośród nich mają na usługach całe legiony. Wiedząc, kto służy komu i jakie ma kompetencje, możemy wykorzystać te relacje.
„Przeklęte miejsca – odkrycia zakonu Viz-Jaq’taar”
Katalog kryjówek Vizjerei, które rzekomo zostały oczyszczone przez łowców magów. Wiesz doskonale, że w wielu tych miejscach roi się teraz od kultystów.
„Spisek: studium Vizjerei”
„Wiele tekstów Vizjerei mówi o duchach. Uczeni wśród was od razu przejrzą tę próbę przypudrowania brudnej prawdy. Nie chodzi o duchy, lecz o demony, które oferują Vizjerei moc w zamian za dyskrecję”.
Zespolony kamień
Na powierzchni tego kamienia widać niezwykły, rozgałęziający się wzór tworzony przez przeplatające się odbarwione smugi. Zdaje się, że stworzono go z odłamków tuzina zniszczonych kamieni dostrojenia.
Template Sign Notice Book
Here's some FlavorText...
Przypisuj różne tworzywa do odczytywalnych obiektów, z którymi gracz ma wchodzić w interakcję. Możesz też dodać obraz (jeśli chcesz stworzyć znak przypominający portret lub fryz) oraz tekst nieprzypisany do żadnej postaci.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
GARBHAN ENNAI

Kat Kerigaru. Garbhan to bardziej bestia niż człowiek. Nasi łowcy wielokrotnie próbowali go zgładzić, lecz bezskutecznie. Podróżni przemierzający Męczypole powinni zachować ostrożność – zostaną wywąchani szybciej, niż uświadomią sobie zagrożenie.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
ŚLEPY EDLIN

Choć prawdą jest, że legendę o Ślepym Edlinie opowiada się niegrzecznym dzieciom, nie da się zaprzeczyć, że gdzieś w Dolinie Krwi bije dzwon. Nie wiadomo, czy w opowieściach jest ziarno prawdy, ale lepiej zachować ostrożność, podróżując przez ten przeklęty zakątek świata.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
GASPAR STILBIAN

„Blizna” grasujący po północno-zachodnich Wyżynnych Ostępach jest śmiertelnie niebezpieczny, a wygląd tego okrutnika i jego pięści spowite wieńcem ognia tylko to potwierdzają. Gaspar pokonał wszystkich, którzy dotychczas usiłowali go schwytać.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
LORD EÒNAN

W Mrocznej Gęstwinie, w Głębokim Lesie na południu, widziano wychudzoną postać. Nie należy wykluczać, że zza grobu powrócił żądny krwi szaleniec – lord Eònan.
Zmasakrowane ciało
Oderwane kończyny. Powykrzywiany metal. Gryzący dym unoszący się nad zwłokami.

Czy to twoje dzieło?
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
ZAROZAR POTĘŻNY

W legendach pojawiają się wzmianki o barbarzyńskim wojowniku, którego żądza krwi była tak przemożna, że siał popłoch nawet wśród plemion kanibali. Duch Zarozara wciąż nawiedza Rubież Spustoszenia w poszukiwaniu godnego przeciwnika.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
GUR BEZLITOSNY

Stwór całkowicie pozbawiony litości. Nieliczni, którym udało się ujść z życiem z konfrontacji z nim, zarzekają się, że ma serce skute lodem. W tym twierdzeniu może być ziarno prawdy, gdyż nawet buchające gorącem Wrzące Równiny pokrywają się szronem, gdy on grasuje w pobliżu.
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
ALMUNN

Niech nikt nie zapuszcza się na Popielny Szlak na południowym Bliznowatym Wybrzeżu bez zbrojnej eskorty! Okolicę terroryzuje przerażający demon imieniem Almunn!
Strzeżcie się, podróżnicy!
W pobliżu czyha śmiertelne niebezpieczeństwo!
BHOTAK NIEUBŁAGANY

Kozłolud Bhotak został zgładzony przez członków kompanii najemniczej Przeszywające Słońca, lecz w jakiś sposób udało mu się powrócić do życia w potarganym i skrwawionym ciele. Podróżnicy powinni zachować najwyższą ostrożność, wędrując na wschód przez Szaleństwo Podróżnika, albowiem Bhotak bez wątpienia zasłużył sobie na przydomek, który nosi.
Beczki i dzbany
Wypełnione żywnością i wyposażeniem przydatnym w trudnych warunkach otoczenia.
Ognisko
Z garnka roznosi się ostry zapach. Czyżby jakieś sfermentowane mięso?
Zwłoki kozłoludów
Ułożone w stos zwłoki kozłoludów zostały spalone. Okropny smród zwęglonego futra i krwi przenika lodowate powietrze w jaskini.
Grób barbarzyńcy
Grób poległego wojownika z plemienia Niedźwiedzia. Jego broń i pancerz wystawiono na pokaz jako symbol chwały.
Oręże Plemienia Niedźwiedzia
Zadbane, ale mocno zużyte. Chłód szkodzi stali, podobnie jak kazrowie.
Zgaszony kaganek
Dawno wygasły, zimny w dotyku kaganek. Na zardzewiałym metalu wyryto niezgrabnie słowa: „Inarius jest kozłem”.
Odezwa Błogosławionych
„Mieszkańcy Kiowosadu, Światłość potrzebuje obrońców. Każdy, kto wstąpi w szeregi Pokutnych Rycerzy, otrzyma przeszkolenie, wyżywienie, schronienie i szansę na oczyszczenie swej duszy z grzechu”.
„Walcz za wiarę”.
„Ci, którzy kroczą w Światłości, zostają obdarzeni siłą. Ci, którzy walczą u Jego boku, są prawdziwymi mocarzami”.
Fałszywe relikwie
Po stole porozrzucane są wypełnione piaskiem woreczki. Do każdego przypięto skrawek papieru z następującymi słowami: „Ojciec Inarius spojrzał na ten piasek i poruszył go swą cudowną mocą. Trzysta sztuk złota”.
Ewangelia Ojca
Księga jest powycierana i porozrywana, a tekst nieczytelny, bo na każdej ze stron ktoś nagryzmolił: „Gdzie była Światłość, gdy umierała moja córeczka?”.
Święty Dekret
„Z rozkazu Wielebnej Matki Pradii wszyscy kowale połowę swego czasu mają odtąd poświęcać na wykuwanie oręża dla Pokutnych Rycerzy”.
Tablica ogłoszeń
„UWAGA: na początku każdego miesiąca Wielebna Matka Pradia wygłosi o świcie kazanie dla uczczenia Świętego Przybycia – dnia, w którym Ojciec Inarius powrócił do świata”.
Pokutni Rycerze
„Błogosławieni niechaj będą stojący u boku Ojca Pokutni Rycerze, zasłużą sobie bowiem na miejsce w Niebiosach”.
Skrzynki z towarami
Pod ciężkim brezentem leżą skrzynki z warzywami i owocami zakonserwowanymi przez niską temperaturę.
Dobytek pielgrzyma
Na stercie znajdują się ubrania, książki i inne przedmioty codziennego użytku. Wielu wiernych przybywa do Kiowosadu, by włączyć się we wspólną modlitwę lub walkę.
Receptura kultystów
„Jad skorpiona, siarka, wisielcze pnącze, serce kozła, kostny pył oraz fiolka krwi ofiary”.
Kapliczka Łaski
Na tabliczce znajduje się następujący tekst: „Weź kadzidełko i umieść je w ogniu. Ojciec dostrzeże twą ofiarę i okaże łaskę twoim dotkniętym chorobą bliskim”.
Kapliczka Pobożności
Na tabliczce znajdują się następujące słowa: „Nie lękajcie się, Dzieci Światłości. Niech każde z was przebije sobie palec i niechaj krople krwi spadną w płomienie na dowód waszej wiary i odwagi”.
Dyby
Na drewnie wypalono następujące słowa: „Niechaj to będzie pierwszy krok na twojej drodze ku Światłości”.
„Chwyć za broń”.
„Zgotujmy wojnę mieszkańcom Piekła, nim staną u naszych bram!”
Ołtarz Światłości
Miejsce modlitwy utrzymywane z myślą o miejscowych oraz podróżnych. Na szczycie zwałów stopionego wosku stoi świeża świeca. Światło nie ma tu prawa zgasnąć.
Pieczęć Katedry
Ciężka, odlana z brązu oficjalna pieczęć Katedry Światłości. Jej powierzchnia zmatowiała od dotyku dłoni niezliczonych pielgrzymów kończących swą wyprawę na południe. 
Stos w Margrowii
Wielki stos, zwieńczony krzyżem katedralnym, góruje nad wszystkimi dachami w mieście. Zwęglone ciała skazańców nadal są do niego przywiązane – to wyraźne ostrzeżenie dla wszystkich, którzy wchodzą do Margrowii.
Zwęglone ciała
Wciąż dymiące zwłoki, ułożone w wysoki stos, czekają na ostateczny pochówek poza murami Margrowii.
Narzędzia nadzorcy
Na stojaku wiszą haki, ościenie i inne potworne narzędzia. Niektóre wyglądają jak stare przyrządy do uboju zwierząt przystosowane do użycia na ludziach. 
Rozszarpane zwłoki
Stwór, który pożywiał się tym człowiekiem, miał szpony jak sztylety. Mieszkańcy Margrowii powinni bać się w tych lasach nie tylko bandytów. 
Tablica ogłoszeń
„Mieszkańcy i odwiedzający Margrowię pielgrzymi! Na dźwięk dzwonu wszyscy mężczyźni, niewiasty i dzieci mają się zebrać wokół stosu, gdzie razem będziemy świadkami zapłaty za grzechy”. 
„Strzeżcie się!”
„Strzeżcie się! Wielu straciło życie w tym kanionie. Powiadają, że tam pośród cieni czają się wampiry”.
Obozowy kociołek
Garniec pełen starych warzyw, ale prawie bez mięsa.
Trumna męża
Epitafium głosi: „Dawno powinniśmy byli się stąd wynieść. Poczekam, aż ziemia odtaje. Dobry był z Ciebie człowiek, zasługujesz na należyty pogrzeb”.
Zapiski kupca
Porozrzucane księgi i zapiski. Leżąca na wierzchu notatka głosi: „Po tym, jak Rycerze uciekli przed wampirami na północ, straciłem wszystko, łącznie z rodziną, i ostałem się sam wśród tych pijusów”.
Stare skrzynie
Zaniedbane stare kupieckie skrzynie. Wielu nikt od dawna nie używał.
Tablica pielgrzymki
„Niechaj Światłość chroni tych, którzy szukają oświecenia przez Inariusa. Obyście odnaleźli spokój podczas waszej wędrówki do Kiowosadu”.
Tablica w Sali Hazardu
„Każdy, kto ucieknie się do oszustwa, otrzyma miesięczny zakaz wstępu i straci palec. Przyłapani ponownie stracą wybraną rękę. Przydybani po raz trzeci skończą na szubienicy!”
Tablica garnizonowa
„Rycerze służący Światłości po wsze czasy pławić się będą w chwale Niebios. Dołącz już dziś!”
Zapasy garnizonu
Skrzynie z racjami żywnościowymi, suszoną dziczyzną i mocnym piwem. Garnizon szykuje się najwyraźniej na długą zimę.
Stojak na antałki
Beczułki równo ułożono i szczelnie zakorkowano. Przechowywany w nich napitek jest najwyraźniej wysokiej jakości i ma dużą wartość.
Tarcza pokutnika
Tarcza nosi ślady wielu bitew, zaś inskrypcja głosi: „Wiara w Światłość chroni nas przed mrokiem”.
Zwłoki wampira
Te gnijące, cuchnące zwłoki nieumarłego to ponure memento zagrożeń czyhających za miejskimi murami.
Trofeum Zatopionego Dzwonu
Dzwon wygląda, jakby pochodził od topielców. Został rozebrany na części i przerobiony, dlatego ucichł na zawsze.
Stół do „Czaszek i kotwicy”
Gra hazardowa, w której gracze stawiają na kości oznaczone czterema kolorami kart (koronami, gwiazdami, wężami i lwami) oraz czaszką i kotwicą. Dawniej grywali w nią marynarze z Zachodniej Marchii, ale stała się także popularna w Zawodziu.
Skrzynie z kontrabandą
Zebrano tu wszelkiego rodzaju alkohole pochodzące z najbardziej podejrzanych zakątków Sanktuarium. Nawet szumowiny potrzebują czasem poczuć smaku domu.
Tablica zleceń
Kiedyś był to fragment wraku statku, dziś pełni funkcję tablicy z ofertami pracy: od poszukiwania zaginionych przedmiotów po nagrody za czyjąś głowę.
Manekin do rzucania nożami
Dziurawy jak ser od niezliczonych rzutów nożami. Od manekina ciągnie się smuga krwi wątpliwego pochodzenia.
Stosy rzeczy osobistych
Narzędzia, broń i ubrania nie przydadzą się już zmarłym. Ludzie biorą z tych stosów, co chcą.
Porysowany stół
Na stole widoczne są głębokie wyżłobienia, zadrapania i plamy powstałe prawdopodobnie w wyniku mniej lub bardziej brutalnych gier.
Odcięta dłoń
Z odciętej dłoni wciąż sączy się krew. Najwyraźniej jej były właściciel rozstał się z nią stosunkowo niedawno.
Wrząca mieszanka
Szarawo-brązowy płyn bulgocze, gotując się w najlepsze. Chociaż wygląda wstrętnie, to ma słodki, całkiem apetyczny zapach.
Stos pogrzebowy
Świeży stos przygotowany dla tych, którzy padli ostatnio ofiarą zarazy. Wygląda na to, że mieszkańcy Wedżynhanu nadal starają się oddawać cześć swym zmarłym, nawet jeśli nie mogą ich grzebać.
Składniki lecznicze
Starannie uporządkowany stół ze składnikami do tworzenia różnego rodzaju medykamentów. Mech, pajęcze sieci, kora… Wygląda na to, że niewiele jest na bagnach rzeczy, których nie dałoby się w tym celu wykorzystać.
List do domu
„Matko!
Wybacz, że odeszłam bez pożegnania i to tuż po tym, jak wyrzekłyśmy do siebie te okropne słowa. Wiem, że nie mogłaś patrzeć, jak umieram, dlatego wyruszyłam szukać pomocy na bagnach Hawezaru. Miałaś rację. Nic nie dało się zrobić. Musiałam jednak spróbować. Proszę Cię tylko, abyś mnie za to nie znienawidziła.
Myfi”
Rejestr pacjentów
„Elewka – bagienna stopa – 2x dziennie krople olejku namorzynowego. Pełne wyzdrowienie
Nikojo – wężowe dreszcze – za późno na leczenie. Stos już zbudowany
Masjasz – pleśnica kości – zalecane ucięcie ręki. Uzyskano zgodę
Zaita – gnilne kurcze – brak skutecznego leku. Zapewnić wygodę w tych ostatnich dniach”.
Kosz z igłami kolczastych biesów
Pokaźnych rozmiarów kosz z różnej wielkości igłami kolczastych biesów. Ich koniuszki wydają się pokryte jakąś lepką substancją. Czyżby je z kogoś wyjęto? A może mają właściwości lecznicze?
Książka z przepisami
Postrzępiona książka ze szczegółowymi rysunkami, diagramami i przepisami pozwalającymi tworzyć rozmaite medykamenty. Na marginesach widoczne są notatki sporządzone różnymi charakterami pisma. Z tego tomu korzystało wiele pokoleń uzdrowicieli.
Klatka porośnięta mchem
Pordzewiała klatka, w której trzymano niegdyś dezerterów i wrogów Zakarum.
Zniszczony manekin
Manekin używany niegdyś przez krzyżowców do treningu przed bitwą. Od tamtego czasu zdążył zmarnieć, podobnie jak reszta fortecy.
Zakarumicki posąg
Posąg przedstawiający świętą zakarumitkę. Jej imię zostało zapomniane.
Posąg Akarata
Posąg Akarata naruszony przez czas i przyrodę. Co ciekawe, inskrypcja w trzymanej przez niego księdze jest wciąż czytelna.
„Umiłuj Światłość całym swym jestestwem, a pokonasz wszelkie zło, które stanie na twej drodze”. 
Porzucone butelki
Wszystkie puste. Gdy wiara nie niesie już ukojenia, trzeba się zwrócić ku mocniejszym używkom. 
Hełmy krzyżowców
Zużyte hełmy krzyżowców bez śladu insygniów lub wzmianki o poprzednich właścicielach. Wydają się przypominać o losie tych, których imiona zostaną zapomniane przez zakon. 
Misa na datki
Misę wypełniają monety, owoce i inne drobiazgi. Tutejsza ludność jest nieliczna, ale nie można jej odmówić pobożności.
Mapy ekspedycji
Różnorakie mapy bagien Hawezaru pokryte przekreślonymi okręgami. Wygląda na to, że większość regionu została już przeczesana. 
Kadzielnica
Kadzidło wydziela chorobliwie słodki zapach hawezarskiej roślinności. Wonne zioła stały się towarem deficytowym ze względu na odcięcie głównych dróg zaopatrzenia, dlatego trzeba je znaleźć i zebrać na własną rękę.
Ławka modlitewna
Ławkę niemal w całości pokrywa ziemia i mech. Mimo wiekowości, nadal jest regularnie używana.
Miejsce modłów
Samotny płomień migocze nad morzem pustych miejsc na świece wotywne. Ktoś jeszcze zachował wiarę w sercu.
Przykazania Akarata
Te pozaginane i wytarte stronice zawierają przykazania Akarata. Ile pokoleń krzyżowców się nad nimi pochylało?
Brzytwa i wiadro
Krzyżowcy, którzy osiedlili się tutaj jako pierwsi, golili głowy, by uchronić się przed wszami. Od tamtego czasu praktyka ta nabrała znaczenia symbolicznego i dziś oznacza pobożność i oddanie.
Skrytka na broń
Broń nosi wyraźne ślady zaniedbania – metal znaczą wgniecenia, wyszczerbienia i wyżłobienia, a sieć głębokich pęknięć przecina skórzane pochwy.
Relief Zakarum
Stara płaskorzeźba przedstawiająca historię ważną dla wiary Zakarum. Wizerunki postaci są wyblakłe i wytarte – sfatygowane zupełnie tak, jak morale krzyżowców.
Flaga Piątego Oka
W tym mieście gangi bandytów znaczą granice swych terytoriów flagami. Te barwy to symbol jednej z najbardziej bezlitosnych band – Piątego Oka.
Misa na datki
Gdyby były tu jakieś pieniądze, duchowieństwo Zakarum rozdałoby je potrzebującym. Jednak misa jest pusta.
Wiadro z rybami
Świeżo złowione i mocno... aromatyczne. Wygląda na to, że ryby stanowią tutaj ważną część diety.
Wystawna uczta
Muchy ucztują na stosie drogich owoców i serów beztrosko porzuconych przez bogaczy.
Ekstrawagancka brama
Stanowi zarówno barierę, jak i przejaw wystawnego trybu życia.
Zapieczętowane skrzynki
Istnieje spora szansa, że zawartość tej skrzynki zostałaby uznana za co najmniej nielegalną w większości portów w Sanktuarium.
Powieszone zwłoki
Ciało zostało wywieszone na pokaz w widocznym miejscu. Również smród rozkładu jest wyraźnie wyczuwalny. Te zwłoki mają stanowić ostrzeżenie.
Martwy wielbłąd
Całe mięso, które było jeszcze na kościach tego wygłodzonego zwierzęcia, zostało wycięte i zjedzone.
Dziwna fajka
Wokół fajki roznosi się dziwny, słodko-gorzki zapach. Znajdująca się w niej substancja jest prawdopodobnie nielegalna w innych miastach.
Wiadro pełne wymiocin
Do połowy wypełniają je zasychające wymiociny. Smród jest wręcz obezwładniający. Zaraza nadal szaleje w tej części miasta.
Narzędzia szkutnicze
Statkom wchodzącym i wychodzącym z portu zagrażają sztormy, korsarze i dzikie bestie. Okręty, którym udaje się dobić do bezpiecznej przystani, często wymagają napraw.
Stoisko z zupą
Kapłani rozdają zupę głodnym i potrzebującym z miejscowej społeczności. Wokół straganu słychać modlitwy i ożywione rozmowy. Panuje radosna atmosfera.
Wzdęte zwłoki
Zapomniane zwłoki, które przypominają o tym, że choć w tej nieprzyjaznej krainie oaza stanowi centrum życia, jednak wokół niej czyha śmierć.
Szyld uzdrowiciela
Znak wskazuje drogę do uzdrowiciela. „Wszyscy chorzy i kalecy są mile widziani”.
Pancerz Wilka
Pancerz poświęcony tym, którzy przyszli wcześniej, oraz tym, którzy dopiero nadejdą.
Kupka monet
Życzenie z prostszych czasów, kiedy wody te pełne były magii, a nie zwłok.
Plany wojenne
To genialne, choć desperackie plany. Armie rozpaczy wypełniają małą mapę Kedżystanu.
Kula os
Zabawka małego dziecka powstała z koszmaru dorosłego mężczyzny.
Zmasakrowane zwłoki
Po tym, jak ciało zostało ogołocone ze wszystkiego, co można było sprzedać, zmieniono je w ćwiczebnego manekina.
Poplamiona krwią misa
Dno miski pokrywają czerwone pasma. Krawędzie naczynia poplamione są czerwonym proszkiem w miejscach, gdzie była chwytana.
Tablica ogłoszeń
„STRZEŻCIE SIĘ! Za tym punktem czyha śmierć. Na Polach człowiek zabija człowieka. Zawróćcie, jeśli wam życie miłe!”
Zakrwawione wyposażenie
Jakiś wojownik prawdopodobnie modlił się, korzystając z tych paciorków. Teraz leżą one na stosie przedmiotów zrabowanych zmarłym i czekających na sprzedaż.
Osełka
Dostępna dla wszystkich, którzy jej potrzebują. Osełka służy do ostrzenia mieczy i sztyletów przed walką. Jest mocna sfatygowana ze względu na lata regularnego używania.
Porzucony pancerz
Porzucona zbroja Pokutnego Rycerza, poplamiona sadzą i naznaczona śladami licznych bitew.
Ukrzyżowane zwłoki
Młody człowiek z Tarsaraku, osądzony przez Rycerzy i powieszony ku przestrodze.
Sprzęt podróżniczy
Racje żywnościowe, bukłaki na wodę, siodła, namioty i broń. Narzędzia pracy pustynnego przewodnika.
Sztandar rodowy
Pieczołowicie odnowiony stary kedżystański sztandar. Wyszywany złotymi literami napis głosi: „Niech żyje Alkarnus, schronienie przed wichrami”.
Porzucone ubrania
Sterty poplamionych ubrań, butów i innego dobytku. To, co zostało po ludziach, których Pokutni Rycerze uznali za winnych.
Worki z rudą
Worki z niezbyt pokaźnym ładunkiem rudy metalu. Od kiedy zamknięto kopalnie na południu, coraz trudniej o ten surowiec.
Tablica ogłoszeń
„Ojciec Inarius rozkazuje, aby każdego, kto służy demonicy Lilit, natychmiast oddawać w ręce Pokutnych Rycerzy. Ci, którzy zostaną przyłapani na niesieniu pomocy heretykom, będą musieli stawić czoła Światłości”.
Kościany znak
Znak wykonany z powiązanych szpagatem bydlęcych kości. Umieszczony przy miejskich wrotach ma odstraszać złe duchy.
Dzwon modlitewny
Goście odwiedzający to miejsce w latach minionych uderzali w dzwon, by oddać cześć bogom.
Krwawe księgi
Nie wszyscy, którzy zapuszczają się w głąb krypty, powracają.
Zamknięta szafka
Drzwiczki szafki są zamknięte na klucz. Z wnętrza cuchnie rozkładem, a świeża plama krwi świadczy o tym, że była niedawno używana.
Święty symbol
Święty symbol boga, którego szukają pielgrzymi odwiedzający to miejsce.
Zużyte buty
Pielgrzymi decydują się na symboliczne pozostawienie tu schodzonych butów, w których przybyli, i wyruszenie w nową drogę do domu.
Kościany znak
Pomalowana jelenia czaszka, żebra i talizmany zamocowane na grubym pniaku. Nawet stajnie mogą tu liczyć na ochronę.
Druidzka ozdoba
Gałęzie splecione tak, aby nie mogły ich naruszyć silne podmuchy hulającego po wzgórzach wiatru. Kolejny sposób ochrony stosowany przez miejscowych. Zabobon ma się tu dobrze.
Zwisające talizmany
W Braestaigu na każdym kroku można natknąć się na zawieszone wiązki talizmanów. Mają one zapewniać mieszkańcom ochronę przed rozmaitymi stworzeniami i potworami, które czyhają za murami miasta.
Modlitewnik katedralny
Wśród dobytku rycerzy można dostrzec mocno wysłużony modlitewnik. Żadna siła wyższa nie uchroni ich przed tym, co ma się wydarzyć.
Znak ochronny
Pospiesznie namalowany znak chroni drzwi tego domu. Choć mury zbudowano z grubego kamienia, z wnętrza domu niesie się cichy płacz noworodka.
Pudełko nalewek
Nalewki z rozmaitych ziół, soków, kory i liści zebranych na wzgórzach. Mieszkańcy Braestaigu zwracają się ku naturze, gdy muszą oczyścić ranę, przegonić ducha lub ochronić dom.
Totem ochronny
Zlokalizowany w centralnym miejscu totem zdobią talizmany, świece i rzeźby. W powietrzu unosi się drzewny, prawie słodki zapach palonej sośniny. Wygląda na to, że przywiązanie do Dawnych Rytów jest tu silne.
Zapasy ochronne
Butelki z solą i żywicą, torby wypełnione suszonymi ziołami i korą oraz wiele innych składników służących do tworzenia znaków ochronnych w mieście.
Totem dawnych tradycji
Ten druidyczny totem pokrywają nowe talizmany z imionami zmarłych oraz runami wyrażającymi nadzieję i prośby o uzdrowienie.
Porzucone towary
Bezładnie porzucone towary i zniszczone kosztowności.
Zakrwawione bandaże
Skrawki płótna zabrudzone krwią i sadzą. Wiele z nich to pospiesznie porwane ubrania, które zniszczono, by opatrzyć rannych.
Wiadro smolistej wody
Na wodzie unosi się czarna od sadzy flegma, wypluwana przez próbujących oczyścić swe płuca ocalonych.
Spopielone zwłoki
Zwęglone i powykrzywiane z bólu zwłoki nieznanej ofiary. Płomienie Astarota nie niosą szybkiej śmierci.
Druidzki sztandar
Poszarpany i wyblakły ze starości sztandar wodzów Kerigaru.
Kamienna tabliczka
„Wspomnijcie Airidę, Nafaina i Donana – oni zakończyli bowiem Dni Popiołu. Niechaj ich zwycięstwo przypomni wam, że Światłość łączy nas wszystkich”.
Zniszczony pomnik bohaterów
Zbezczeszczony posąg dawnych bohaterów Scosglen pokryty klątwami rozwścieczonego tłumu.
Ołtarz Światłości
Nad tą prowizoryczną kapliczką góruje ołtarz ku czci Ojca Inariusa. Pod nim znajduje się stara, niemal niewidoczna kapliczka druidów.
Broń Pokutnych Rycerzy
Broń rycerzy jest czysta i wypolerowana do połysku. Wygląda na to, że w Kerigarze nie ma zbyt wielu okazji do walki.
Zamknięte drzwi
Drzwi są zamknięte. Ze środka dochodzą niewyraźne szepty i krzyki.
Zamknięte drzwi
Drzwi są zamknięte. Ze środka dochodzą niewyraźne szepty i krzyki.
Zamknięte drzwi
Drzwi są zamknięte. Ze środka dochodzą niewyraźne szepty i krzyki.
Tablica osób zaginionych
Do każdego kawałka wolnej przestrzeni poprzypinano skrawki pergaminu zawierające imiona i opisy wszystkich, który zaginęli podczas ataku.
Palenisko Sporów
Potężna żelazne palenisko stoi u szczytu komnaty, w której wodzowie Scosglen zbierają się na narady.
Ofiara
Przed odkrytą kapliczką druidów leży nowo złożona ofiara, której brzuch rozpłatano, by udobruchać duchy Dawnych Rytów.
Nakaz pokuty
„W imię Ojca! Niechaj Światłość ujawni ich grzechy.
Greum – napaść, bluźnierstwo
Adean – zakłócanie porządku publicznego, obraza moralności
Kaitir – kradzież, próba przekupstwa”.
Namioty
Straciwszy domy, mieszkańcy Dolnego Miasta szukają schronienia, gdziekolwiek się da.
Wóz handlowy
Szlachetne futra, miękkie skóry, lecznicze zioła i rzadkie minerały – wszystko przeznaczone na handel.
Drzewo Wasilija
Starożytny, pięknie ozdobiony dąb z wyrytymi w korze runami. To bez wątpienia miejsce wiernych Dawnym Rytom.
Drzewo Wasilija
Starożytny, pięknie ozdobiony dąb z wyrytymi w korze runami. Dzięki łutowi szczęścia (lub potędze modlitwy) ostał się nietknięty przez ognie Astarota.
Tarcza wojownika
Drewniana tarcza paradna ozdobiona postaciami i runami związanymi z miejscowym rodem.
Wytarty nagrobek
„Tu spoczywają trojaczki Mallorych.
Pierwszego stratowano na drodze.
Drugiego zabrała gorączka.
Trzeciemu serce pękło z żalu”.
Wytarty nagrobek
„Miałam na imię Zelma, byłam matką i rolniczką.
Całe życie w pocie czoła uprawiałam ziemię, a teraz zasadzono mnie tutaj.
Pokładam nadzieję, że kiedyś wzrosnę na nowo”.
Wytarty nagrobek
„Tu leży starsza pani Gylmor.
Żyła długo. Podróżowała daleko.
Wreszcie odpoczywa.”
Talizmany
Druidyczne talizmany z drewna i kości, na których wyryto błogosławieństwa mające zapewnić zdrowie, pomyślność i ochronę.
Misa z resztkami jedzenia
Kości, łupiny i ogryzki mające posłużyć do ugotowania zupy. Jedzenie dla desperatów.
Prymitywny namiot
Kawałek brezentu i kilka patyków. Prowizoryczne schronienie dla nędzarzy.
Wydrążony pień
W pniu ukryto starannie skrzynię warzyw. Głodni ludzie chwytają się rozpaczliwych sztuczek.
„Ostrzeżenie o konfiskacie inwentarza”
„Z rozkazu wodza:
Osoby posiadające żywy inwentarz mają być gotowe oddać go w ręce straży w celu zarżnięcia i redystrybucji”.
Ogłoszenie wodza
„Znaleziono skromne zasoby. Dziś wieczorem zostaną rozdzielone”.
– Wódz Eiruig
Pudła z racjami
Większość pudeł jest prawie opróżniona. Zapasy są na wyczerpaniu.
Bony żywnościowe
Bony wykorzystywane przez miasto do dystrybucji żywności. Trudno je zdobyć, ale łatwo ukraść.
„Przeszukanie miejsca zamieszkania i rekwizycja”
„Z rozkazu wodza: w imię Światłości, straż miejska rozpocznie przeszukiwanie wszystkich domostw. Z waszą pomocą wyplenimy grzech z wioski.
Kościany ołtarz
Druidzki ołtarz zbudowany z kości kręgosłupa. Na szczycie kapliczki ktoś niedawno złożył ofiarę, by udobruchać duchy i zapewnić bezpieczny powrót bliskich do domu.
Stojak do suszenia
Różne skóry przygotowane do dalszej obróbki. Zdaje się, że skromny inwentarz jest tu równie ważny, jak ryby. Stanowi źródło materiałów i pożywienia, a także przedmiot handlu.
Beczka ze sprzętem rybackim
W całym mieście przed domami i innymi budynkami stoją beczki, w których mieszkańcy trzymają drągi i włócznie. Podobno lepiej nie pozostawiać wyposażenia bez dostępu do morskiego powietrza – to przynosi pecha.
Koszyk omułków i glonów
Ludzie, którzy nie mogą wyruszać na morze, łowią w pobliżu linii brzegowej. Każdy, kto tylko może, przyłącza się do budowy dobrobytu miasta.
Towary na sprzedaż
Wygląda na to, że do portu przybijają nie tylko łodzie rybackie. Te towary trafiły tu z dalekich krain na statkach handlowych.
Zawieszona ryba
Wystawiona na pokaz wyjątkowo okazała ryba. Ktokolwiek ją złowił, może teraz się poszczycić imponującym wyczynem.
Ściana modłów
Z zasupłanych lin zwisają boje stanowiące wyraz modlitwy. Widać tu węzły poświęcone ukochanym, przyjaciołom i rybakom.
Stragan
Do doków przybywają handlarze dóbr wszelakich – i tych praktycznych, i tych osobliwych – by sprzedawać wytwory lasów i fal.
Wielorybia Kapliczka
Olbrzymia kapliczka z kości wieloryba przypomina gościom i intruzom, że mieszkańcy Marowen są równie potężni jak morze.
Porzucony wózek
Załadowany do połowy, porzucony wóz. Na ziemi wokół niego wala się dobytek. Wygląda na to, że właściciele pozbyli się w pośpiechu zbędnego balastu, by szybciej uciec z miasta.
Porzucone wyposażenie rybackie
Doki są opustoszałe jak nigdy. Wygląda na to, że wielu rybaków porzuciło swoje sieci i zbiegło z wybrzeża.
Świeżo zabity jeleń
Choć jego sierść wygląda zdrowo, wnętrzności jelenia zżera spaczenie toczące Wrzosowiska.
Martwa ryba
Przygnębiający znak spaczenia toczącego Wrzosowiska, które przeszło na Tirmair i splugawiło wodę w jeziorze.
Stojak ze skażonymi rybami
Na stojaku suszą się ryby. Ktoś wykroił kawałki zgniłego mięsa w nadziei, że wciąż będzie się nadawało do jedzenia.
Rejestr łowcy
Otwarty rejestr zawierający notatki bez wątpienia zapisane w gniewie. Wylicza obszary, w których nie ma już zwierzyny łownej, stały się zbyt niebezpieczne lub są tak spaczone, że nie warto zastawiać w nich pułapek.
Rejestr łowcy
Choć poprzednie zapiski wykonała osoba wyraźnie sfrustrowana, nowy wpis jest czytelny i napisany z wyraźnym wahaniem: „Uwierzę, gdy zobaczę to na własne oczy. Szepty wokół twierdzą, że nasza klątwa została zdjęta. O, duchy, oby tak właśnie było”.
Spis brakującego towaru
Długa lista towarów niedostępnych w karczmie. Stanowi ponurą kronikę upadku okolicznych ziem. Najpierw zabrakło dóbr luksusowych, choćby wyszukanych gatunków piwa, a następnie tych najbardziej popularnych: dziczyzny, ryb czy miodu.
Drzewo Ofiar
Ozdobiony malowanymi runami druidyczny ołtarz, który jest miejscem kultu według Dawnych Rytów. Pomimo złowienia zaledwie kilku nieskażonych ryb, niektórzy nadal nad własne potrzeby przedkładają oddanie należytej czci przodkom.
Beczka ze skromną zawartością
Beczka jest prawie pusta, nie licząc kilku maleńkich rybek i jednego węgorza.
Spalone zwoje
Nie sposób odczytać słów zapisanych na tych zwojach. Popiół i lata kontaktu z wodą zrobiły swoje. Być może to wszystko, co zostało po skarbnicy wiedzy zgromadzonej tu niegdyś przez druidów.
Kopiec Pamięci
Wokół Túr Dúlra dumnie wznoszą się rozmieszczone starannie kopce. Każdy z nich stanowi trwałe świadectwo druidzkich istnień, które przepadły w ogniu Astarota. Te pomniki wzniesiono, by uczcić nie tylko zmarłych, ale także sposób ich życia.
Zwęglona ława
Niegdyś to miejsce służyło nauczaniu. Dziś zwęglone ławy otoczone ruinami są jedynie cieniem przeszłości. Stanowią echo czasów, gdy druidzi przekazywali tu swoją wiedzę; czasów, zanim zostali uciszeni na zawsze.
Zrujnowany posąg
Posąg ten, kunsztownie wykonany i niegdyś z pewnością piękny, teraz niszczeje w zapomnieniu. Porastający go mech przykrywa ślady po ogniu.
Totem historii druidów
Drewniane talizmany zapisane opowieściami o wielkich czynach pierwszych druidów. Totemy przekazują historię druidzkich ludów Sanktuarium oraz przyświecających im zasad.
Totem Refleksji
Totemy wokół Túr Dúlra znaczą miejsca, gdzie druidzi powinni zatrzymać się na moment i oddać refleksji nie tylko nad darami natury, ale też pełną trudów drogą, którą przebyli ich przodkowie.
Worki z ziarnem
Bogactwo Farobru bierze się z urodzajnych plonów i korzystnego umiejscowienia na szlaku zaopatrzeniowym.
Świeże drewno
Drewno ze Scosglen osiąga zawrotne ceny na pustyni.
Młyn „O rzut kamieniem”
„Ziarno i pasza. Najlepsze na całych Stepach!”
Jaskiniowe złoże
Od zamknięcia Kąsających Pieczar dostawy złóż całkowicie ustały.
Truchło osy
Ataki os stały się tak natarczywe, że rolnicy musieli opuścić swoje domy.
Drzewo Yinsuk
To drzewo, zachowane dawno temu przez budowniczych Jirandai, wyrasta w samym środku kapliczki Yinsuk. Dniem i nocą płoną tu świece modlitewne zapalane przez podróżnych i kupców.
Martwi kanibale
Kanibale próbowali sforsować północne umocnienia obronne miasta. Tym udało się nawet przedostać przez barykady.
Drzwi kościoła
Potężny niegdyś kościół Zakarum, wzniesiony u szczytu wielkości imperium. Nawet zrujnowany dodaje prestiżu nowym władcom Jirandai – kupcom z Suchych Stepów.
Dźwig nad kanionem
Poza krawędź kanionu sięgają ciężkie dźwigi służące do podnoszenia ładunków z dna. Kupcy bardzo poważnie traktują kwestię ich bezpieczeństwa.
Oręż najemników
Wysłużone miecze, piki i włócznie zebrane z rozległych terenów Wschodu. Kupcy najęli kogo się tylko dało do ochrony Jirandai.
Tablica ogłoszeń
„Do gości i mieszkańców – zbliżając się do północnej barykady, należy dać sygnał wartownikom. Każdy niech jednak pamięta, że przechodzi na własne ryzyko! Nie odpowiadamy za bezpieczeństwo osób przebywających poza naszymi granicami”. – Rada Kupiecka Jirandai
Stara tablica
Na rozpadającym się kamieniu można odczytać kilka wyrazów:
„...rozlać krew, by dowieść swej wartości...”
Ognisko
Barbarzyńcy jako pierwsi osiedlili się w Ked Bardu. Wokół nich rozrosło się miasto, lecz obozowisko pozostało w zasadzie niezmienione.
Porąbane mięso
Ostatnio u rzeźnika brakuje towaru. Gwałtowny napływ ludzi sprawił, że ciężko nadążyć za popytem.
Wózek z towarami
Handlarze z całego świata przybywają do Ked Bardu, by wystawiać swoje towary na tamtejszych targach. Odwiedzających przyciągają wyroby metalowe, z których słyną barbarzyńcy.
Sztandar klanu barbarzyńców
Na sztandarze przedstawiono wizerunek wołu. Symbolizuje on twardy, nieprzejednany charakter, którym odznaczają się mieszkańcy nieprzyjaznych Suchych Stepów.
Stos ubrań
Nasiąknięte krwią łachmany uchodźców. Ludzie, którzy uciekli z Guulranu, mieli niewiele czasu, by cokolwiek spakować.
Trofeum z kości demonów
Te pozostawione przez barbarzyńców czaszki służą za przestrogę dla każdego, kto byłby na tyle śmiały lub na tyle głupi, aby zaatakować Ked Bardu.
Zagroda z kozami
To ziemia zapewnia byt mieszkańcom Ked Bardu. Pozwala rolnikom hodować zwierzęta, które następnie sprzedają na targowisku.
Wielka Kuźnia
Wzniesiona przez barbarzyńskich osadników Wielka Kuźnia to najstarsza budowla w Ked Bardu. Od stuleci tworzy się tu legendarne uzbrojenie, co pozostawiło na cegłach ślady popiołu i sadzy.
Oręż najemników
Bogactwo kupców jest źródłem ich bezpieczeństwa. Najemnicy w pierwszej kolejności chronią tych, którzy mają pieniądze.
Tablica ogłoszeń
Ocalali mieszkańcy Guulranu wznieśli tymczasowe obozowisko po zachodniej stronie miasta. Ked Bardu nie dysponuje wystarczającą ilością zasobów, by szybko zapewnić miejsca do życia rosnącej populacji.
Bóg Wół ze Wschodu
Bogowie Woły stoją na straży świętego źródła. Ponoć złożenie odpowiedniej ofiary oczyszczonej w jego wodach może zapewnić błogosławieństwo bogów.
Zwłoki bandytów
Bandyci, którzy przeżyli odbicie Onyksowej Strażnicy, próżno oczekiwali litości.
Pakunki z towarami
Dobra te przejęto od bandytów, którzy je ukradli. Jedzenie i napoje zostaną rozdane nowym opiekunom strażnicy, lecz nielegalne przyprawy prawdopodobnie trafią do Ked Bardu.
Kapliczka poległych wojowników
Ci, którzy powrócili do wieży, wznieśli kapliczkę upamiętniającą strażników zamordowanych przez bandytów.
Ogień sygnałowy
W czasach, gdy wzdłuż dróg stały strażnice, ogień sygnałowy pozwalał obsłudze wież komunikować się między sobą. Teraz nie pełni już tej funkcji; pokazuje jedynie wędrowcom, że trasa jest bezpieczna.
Misa ablucji
Ci, którzy zejdą z Pól zwycięsko, zapragną niechybnie zmyć krew z rąk, nim będą prowadzić interesy w mieście.
Skrzynie z Krwawym Piaskiem
Skrzynię wypełniają krwistoczerwone ziarna. Ten kupiec handluje Krwawym Piaskiem.
Stos trupów
Pozbawiono ich całej broni i pancerza, ale ich zwłoki wciąż mają jakąś wartość. Ci, którzy poszukują poległych bliskich, muszą zapłacić odpowiednią cenę, aby wydano im ciała. 
Nadkruszony serwis herbaciany
Na dnie tych zużytych filiżanek do herbaty zebrały się krwistoczerwone fusy. 
Stojak na broń
Broń leżącą na polach zebrano i wystawiono tu na sprzedaż. Zmarłym i tak się nie przyda.
Zamazane kredą starożytne symbole
„Odwieczny Konflikt”
Lilit ukazała mi okrutną prawdę o naszym wszechświecie. Odwieczny Konflikt. Anioły i demony od początku istnienia walczą o kontrolę nad wszelkim stworzeniem. W jakim celu? Gdy usłyszała moje pytanie, tylko się roześmiała.
Zamazane kredą starożytne symbole
„Zakazana miłość”
Lilit znalazła sposób na ucieczkę od Odwiecznego Konfliktu. Powiedziała, że wszystko zaczęło się od uwiedzenia anioła Inariusa. Przez cały ten czas był tak samo ułomny jak zwyczajni ludzie.
Zamazane kredą starożytne symbole
„Sanktuarium”
Lilit jest matką Sanktuarium. Z jakiegoś powodu poczułam, że to prawda, gdy powiedziała o tym rycerzom. Teraz wiem dlaczego. Wykorzystała Inariusa do stworzenia tego świata. Schronienia przed Odwiecznym Konfliktem.
Zamazane kredą starożytne symbole
„Pierworodni”
Całe życie upłynęło mi na badaniu pochodzenia ludzkości. Ona od początku stała za wszystkim. Z połączenia aniołów i demonów powstało pierwsze pokolenie ludzi. Byli potężni. Przesuwali góry, wzburzali oceany.
Zamazane kredą starożytne symbole
„Rathma”
Była taka dumna, opowiadając tę historię. Lilit i Inarius spłodzili syna – Rathmę. Był nad wyraz bystry i jako pierwszy opanował moc nekromancji. Mówiła, że jego siedziba jest gdzieś głębiej...
Zakrwawiona notatka
Pośpiesznie zapisany rozkaz
Pilne: Poszukiwani awanturnicy zdolni do oczyszczenia gniazda węży w wiosce Wieresz.
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

... PRZYWITANIE... śmierci... otwartymi ramionami...
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

...POŻEGNANIE... wszystkim... co miłujesz...
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

... WDZIĘCZNOŚĆ... nagroda... cnotliwych...
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

...POKUTA... najpodlejsze... grzechy...
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

... ośmielać się... KUSIĆ... marny... los...
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

... ODWAGA... duszy... nieubłagane zło...
Wyblakła tabliczka
Czas zatarł większą część inskrypcji.
Da się odcyfrować kilka ledwie czytelnych słów:

... WSPOMOŻENIE... pokornych... bezsilnych...
Pordzewiała pułapka
Pokryta zaschniętą krwią. Służy do łapania zwierząt czy ludzi?
Spis odwiedzających monastyr
Podniszczona lista odwiedzających Monastyr
8 jerhana: Kamein, wędrowny uczony – odmówiono wstępu.

26 jerhana: uchodźcy z Guulranu (grupa) – odmówiono wstępu.

1 damhara: Eliasz z Aranoch, horadrim – wpuszczono.