Prochy niegdysiejszych mieszkańców wioski Erimana.

Klucz do „tajnego” skarbca. Dostęp do niego mają tylko najbardziej zaufani renegaci.

Stary, wytarty klucz, który otwiera cele w Mętach. Pokrywa go brud i zaschnięta krew.

Item flavor text

Item flavor text

Item flavor text

Item flavor text

flavor

Koszmarne trofeum pokryte zaschniętą skorupą posoki nadal roztacza wokół siebie nienaturalną aurę.

Nienaruszona kość pokonanego przeciwnika. Chyba nadaje się do umieszczenia w ciele golema.

Stronice tego rozpadającego się tomiszcza zapisane są gęsto nabazgranym tekstem i wypełnione rysunkami przedstawiającymi tajemnicze, mistyczne symbole.

Przypadkowa stronica Zapomnianego Kodeksu. Gęsto zapisana tajemniczymi runami.

Gęsto zapisana tajemniczymi runami.

Torba z niepsującą się żywnością i innymi skradzionymi zapasami. Nadal pachnie lekko krwią kupca.

Łańcuch niewielkich monet z wygrawerowanymi wizerunkami niedźwiedzi. Często noszony przez barbarzyńców z Plemienia Niedźwiedzia.

Głowa Kaullera jest bardzo ciężka jak na taki rozmiar. Zdaje się, że zastygł na niej gniewny grymas.

Medalion ten przekazywany jest obcym jako gest dobrej woli. Josef powiedział, że zapewnia też dostęp do Kor Valar.

Stare tunele pod kopalnią idealnie nadawały się do szmuglowania przez góry towarów – i ludzi – bez zwracania czyjejkolwiek uwagi.

To obrzydliwe, pulsujące serce wydziela oleisty śluz.

Cieszę się na moje studia w Katedrze. Mam nadzieję, że znajdę tam spokój. Może kapłan Malon w Margrowii uzna mnie teraz za równego sobie? Wątpię, ale może chociaż zyskam jego szacunek...

Ozdobny kielich wykonany z cennego metalu, oznaczony symbolem Katedry Światłości. Wnętrzne kielicha pokrywa dziwna warstwa patyny.

Ozdobny kielich wykonany z cennego metalu, oznaczony symbolem Katedry Światłości. Wnętrzne kielicha pokrywa warstwa krwi.

Ozdobny kielich wykonany z cennego metalu, oznaczony symbolem Katedry Światłości. Wnętrzne kielicha pokrywa dziwna warstwa patyny.

Ozdobny kielich wykonany z cennego metalu, oznaczony symbolem Katedry Światłości. Jest dobrze wypolerowany i chyba nigdy go nie użyto.

Pospiesznie skreślona notatka od siostry Oktawii. Opisuje jej podupadające zdrowie i podejrzenie, że demon spotkany przez ciebie w kanałach nie został zniszczony, lecz zamieszkał w jej ciele.

Wysłużona księga litanii, modlitw i psalmów. Niektóre słowa podkreślono, może ze względu na ich szczególne, osobiste znaczenie dla właścicielki.

Rozo, muszę wyznać Ci z bólem, że nasze marzenia o wspólnym życiu... pozostaną niespełnione. Coś mi się bowiem stało. Obawiam się, że jestem przeklęty. Nie szukaj mnie, błagam. Zawsze będę Cię kochał. Twój Julik

Rzadka geoda wypełniona klejnotami. Lokalny jubiler powinien mieć narzędzia, którymi można ją otworzyć.

Mętna fiolka wypełniona kwasowym topnikiem. Powinno to otworzyć jedną rzadką geodę ze Strzaskanych Szczytów.

Ten wór oznaczono symbolem kupca Merosa. Jest ciężki od wypełniających go najrozmaitszych klejnotów.

Dla barbarzyńców z Plemienia Niedźwiedzia ten legendarny młot jest święty.

Stara, zakurzona księga z wyblakłą pieczęcią horadrimów na okładce.

Topór jest wciąż śliski od krwi, która zdaje się przesiąkać przez każdy materiał przytknięty do ostrza.

Topór jest wciąż śliski od krwi, która zdaje się przesiąkać przez każdy materiał przytknięty do ostrza.

Kości kazry z Klanu Lodu, roztrzaskane w walce. Młody wódz barbarzyńskiego Plemienia Niedźwiedzia, znany z upodobania do broni miażdżącej, zbiera je z dumą.

Narzuta wykonana z eleganckiej satyny. Lśni w promieniach światła.

„Krew Lilit jest miękka w dotyku, ciepła na przekór zimnu. Reaguje na ciebie”.

Ozdobny kielich wykonany z cennego metalu, oznaczony symbolem Katedry Światłości. Wnętrzne kielicha pokrywa dziwna warstwa patyny.

W rejestrze zawarto szczegółowe informacje na temat dziesięciny rygorystycznie pobieranej na rzecz Katedry Światłości. Kilka zaznaczonych fragmentów poświęcono nieścisłościom i nieprawidłowym kwotom.

Wpis w dzienniku archiwisty ze Strażnicy Światłości dotyczący jego odczuć na temat rycerki Koste. Dowodzi, że matka Zalana rzeczywiście tu stacjonowała.

Wpis w dzienniku archiwisty ze Strażnicy Światłości wyrażający jego niepokój związany z nadchodzącą misją. Wygląda na to, że wierni nie mieli złudzeń co do swego losu.

Wpis w dzienniku archiwisty ze Strażnicy Światłości relacjonujący jego bezowocną próbę skłonienia Soliany do ucieczki od Pokutnych Rycerzy i dołączenia do syna. Przekonania Soliany okazały się zbyt silne, by można je było zmienić.

Niewielki, wysłużony klucz umazany krwią właściciela.

Stary amulet o nietypowej stylistyce. Widać po nim lata intensywnego używania. Być może służył za symbol jakiegoś stanowiska.

Na dnie przeklętego kielicha widać zaschnięty, karmazynowy osad.

Głównym elementem tego naszyjnika są dwie gałki oczne zawieszone na niewielkim łańcuszku. W dotyku ciągle są wilgotne, a źrenice rozszerzają się, jakby w oczach ciągle tliło się życie.

Ten stary obraz przedstawiający rynek Margrowii lata świetności ma już za sobą.

Jakiś wędrowny handlarz zapisał w tej księdze szczegóły swoich podróży i transakcji.

Sfatygowanej figurce rycerza brakuje kilku istotnych części.

„Moim dziedzictwem jest zemsta. Zbierz duchy wilkołaków, a otworzę się”.

Łodyga pełna niewielkich, fioletowych pąków, znaleziona podczas zbierania innych ziół.

Zapieczętowane magią pudełko z następującym grawerunkiem: „Zabierz dusze niespokojnych umarłych i daj im w zamian pokój”.

Ponura księga oprawiona w czarną skórę. Na grzbiecie umieszczono nekromantyczne runy.

Topór jest wciąż śliski od krwi, która zdaje się przesiąkać przez każdy materiał przytknięty do ostrza.

Ten dziwaczny tekst to najpewniej szalone majaczenia jakiegoś dawno martwego chirurga. Opisuje rytuał mający przywrócić równowagę skrawkowi terenu poprzez utoczenie krwi z nieba i ziemi.

Ostry, niezwykle potężny jad.

Kilka zatęchłych, częściowo stopionych świec.

Gnijąca odcięta głowa akolity Rathmy. Przemawia niskim, jęczącym głosem.

Mikstura uwarzona z części ciał wężoludzi przy użyciu magii krwi. Ten, kto ją wypije, może sam zamienić się w wężoluda.

Wysłużony sztylet pokryty plamami rdzy i krwi.

Wiązka puchatych trzcin. Nazwano je tak ze względu na kwiaty przypominające zbite kulki bawełny.

Dziwny relikt o nieznanym przeznaczeniu. Niewielką twarz wyryto na odłamku kości, umieszczonym na sękatym korzeniu.

Timue stworzyła tę maść z jadu bagiennych węży. Twierdzi, że pomoże Kressowi „odzyskać część tego, co utracił”.

Butelka miodu pitnego ze Scosglen. Do tego trunku dodano sok z kąśnicy, by nadać mu przyjemny, karmazynowy kolor i bogaty smak.

Wysłużony zbiór obserwacji i przemyśleń. Kilka stronic zaginęło, ale udało ci się przywrócić je tam, gdzie ich miejsce.

Dzikie czerwone grzyby z Hawezaru. Wywołują nudności i wymioty.

Dzikie czerwone grzyby z Hawezaru. Wywołują nudności i wymioty.

Dzikie czerwone grzyby z Hawezaru. Wywołują nudności i wymioty.

Kosztowna butelka piwa z charakterystycznym znakiem wytwórcy, importowana z Królewskiego Portu. Może zainteresować Lyndona.

W każdy zakamarek tej kunsztownie wykonanej kuszy wżarło się bagno. Na łożu wyryte jest słowo „Rea”.

Prosty żelazny medalion z wytłoczonym pośrodku symbolem Gildii Złodziei. Może zainteresować Lyndona.

Niewielka skrzynia wypełniona wysuszonymi liśćmi. Spowija ją ostra, nieznośna woń, która drażni twoje nozdrza.

Rzadka, wypełniona klejnotami geoda. Lokalny srebrytnik ma narzędzia, którymi można ją rozłupać i otrzymać kilka szlachetnych kamieni.

Mętna fiolka wypełniona kwasowym topnikiem.

Niewielki, wysłużony klucz. Pasuje zapewne do jakiejś skrzyni lub szkatułki.

Rozmaite materiały zebrane na wybrzeżu Hawezaru, na wschód od Zawodzia. Cuchną zgniłymi rybami.

Zachowany mały palec lewej dłoni Eliasza. Pulsuje mroczą aurą, od której sierpnie ci skóra.

Zwłoki cmentarnego szabrownika już ostygły, lecz jeszcze nie obsiadły ich muchy. Mimo zesztywnienia udało ci się upchnąć je do torby.

Próbkę ciała pobrano z jednego z obiektów eksperymentalnych Zurka. Wykazuje typowe oznaki rozkładu.

Ten pasożytniczy grzyb występujący na moczarach Hawezaru żywi się krwią. Kapelusza można dotykać bez obaw, lecz wdychane zarodniki wczepiają się w płuca.

Zapieczętowana nekromancją. Wygłodniały zamek łaknie esencji śmierci.

Tobołki z żywnością i ubraniami. Raczej nic cennego.

Ciemna, rzadka ciecz. W oleistej powierzchni odbija się światło.

Worek jutowy wypełniony skurczonymi ludzkimi szczątkami. Brak krwi i wnętrzności sprawił, że zwłoki są szorstkie i wysuszone.

Fragment większej księgi. Przez smugi krwi i popiołu tekst jest w dużej mierze nieczytelny.

Fragment większej księgi. Przez smugi krwi i popiołu tekst jest w dużej mierze nieczytelny.

Fragment większej księgi. Przez smugi krwi i popiołu tekst jest w dużej mierze nieczytelny.

Fragment większej księgi. Przez smugi krwi i popiołu tekst jest w dużej mierze nieczytelny.

Wiązka gałązek osobliwego czerwonego wrzośca spotykanego tylko w Hawezarze.

Mocno zniszczona i przybrudzona lalka przypominająca Timue. Z jej oka wyrasta grzyb.

Ten jad nie przypomina jadu innych nangari. Jest jakiś dziwny, bezbarwny.

Pęczek kadzidełek. Czujesz w tyle gardła lepki, mocny i ziemny zapach, od którego kręci ci się w głowie.

Czerwony klejnot wielkości dłoni, usunięty z grawerowanych, kamiennych drzwi w Yngovani. Emanuje ognistym światłem.

Żółty klejnot wielkości dłoni, usunięty z grawerowanych, kamiennych drzwi w Yngovani. Emanuje chorobliwym światłem.

Stos fragmentów ciała i kości należących do sługi nekromantki nangari.

Butelka jadu nangari ostrożnie pozyskanego z martwego wężoluda.

Ten prosty naszyjnik ozdobiono symbolem Zakarum. Widać na nim wyraźne ślady po ogniu.

Tę starą, sponiewieraną notatkę spisano w pośpiechu, a wiele fragmentów wykreślono. Ciężko ją odczytać.

Zestaw ręcznie wygrawerowanych blaszek do dzwoneczków. Wykonano je starannie, lecz niezbyt fachowo.

Ten worek zawiera garść ręcznie wygrawerowanych krążków do dzwoneczków.

Dziennik Aldary zajmuje głównie lista nazwisk i płatności.

Nadpalony dziennik znaleziony przy zwłokach.

Amulet jest podejrzanie odbarwiony, a w dotyku niemalże parzy.

Wydłubane gałki oczne są mokre od grubej warstwy śluzu, pokrywającej świeżo odsłonięte części.

Grzyb połyskuje dziwną zielenią, a jego mocny zapach utrzymuje się długo po zebraniu.

Odcięta głowa zgłoszonego wilkołaka zmieniła się w ludzką. W powietrzu unosi się jedynie woń rozkładu, gdyż ciało jest w dużej mierze nienaruszone.

Lekarstwo przyrządzone z grzybem gano. Wydziela ziemisty zapach.

Pokryte pleśnią serce wolno bije, wyrzucając wokół drobinki pyłu.

Torba zawierająca leki i żywność przyrządzone przez Timue, by ulżyć cierpieniu zarażonych.

Płatki tego kwiatu są poczerniałe, jakby zostawiono je zbyt blisko ognia.

Łodyga ugina się pod ciężarem chorych kwiatów. Ta roślina nie wytrzymałaby długo nawet gdyby nie udało ci się jej zebrać.

Gdy tylko dotykasz kwiatu, płatki opadają na ziemię.

Fiolka jarzy się przenikliwym światłem.

Liście żółtego lotosu pokrywa warstwa lepkiej substancji.

Cuchnący, żrący ichor, który może w szybkim tempie podrażnić i ususzyć skórę.

Tajemnicze repozytorium z grawerowanym łańcuchem, niedające się otworzyć w żaden konwencjonalny sposób. Grawerunek przedstawia mordowanych upadłych, których przetrwała esencja jest następnie neutralizowana.

Zebrane dla Taisy zioła, które mają uśmierzyć jej ból.

Starożytny amulet stworzony z kruczej czaszki. Trzymanie go przywołuje mroczną wizję zapomnianych miejsc skrytych wśród moczarów. Na odwrocie widnieje świeża, niedbale wyryta inskrypcja.

Nawet po oddzieleniu od swojego właściciela, magiczne oko wieszcza nangari nadal skrycie cię obserwuje.

Zamocowane na tym amulecie talizmany reprezentują cnoty proroka Akarata. Każdy krzyżowiec otrzymuje taki przedmiot po inicjacji.

Fachowo wykonana zbroja. Pulsuje boską energią.

Pierwszy, który padł ofiarą spaczenia Mefista. Ostrze Mathiasa wciąż spływa krwią innych paladynów.

Eleazar nie zamierzał atakować innych paladynów. Jego ostrze wciąż spływa jego własną krwią.

Alodia patrzyła jak inni paladyni zwracają się przeciwko Kartasowi. Jej ostrze wciąż spływa krwią tych, których zabiła w gniewie.

Zmatowiały emblemat ubrudzony popiołem. Widnieje na nim wizerunek bestii, nadgryziony zębem czasu.

Pochodzące z zamierzchłych czasów prochy zmarłych z Doliny Porzuconych.

Ofiara w postaci zdobionej kości szczęki. Zdaje się, że wibruje w niej śmiech dochodzący z oddali.

Wyposażenie, zapasy i inne przedmioty należące do Alima, poległego Żelaznego Wilka. Trzy charakterystyczne rany kłute wiele mówią o ostatnich chwilach żołnierza.

Wyposażenie, zapasy i inne przedmioty należące do Tali, poległej Żelaznej Wilczycy. Świeże plamy krwi wiele mówią o ostatnich chwilach żołnierki.

Dobrze zachowany miecz zabrany jako trofeum przez kultystę Trójcy. Barez chętnie zobaczy ostrze.

Tradycją wśród Żelaznych Wilków jest odzyskiwanie zbroi poległych, by mogła dalej służyć. Barez będzie chciał zobaczyć pancerz.

Świeży owies będzie dla głodnej wielbłądzicy kuszącym przysmakiem.

Te gruczoły zapachowe wydarto z ciała kazry. Ponieważ są świeże, sączy się z nich substancja o mocnym, piżmowym zapachu.

Wysłużony dziennik upuszczony przez goblina skarbnika. Znaczna część zapisków jest nieczytelna, inne jednak opisują podróże goblina. Na wewnętrznej stronie okładki widnieje imię „Ostaf”.

STARE NIE UŻYWAĆ

Zakarumicka relikwia służąca do oddawania czci zmarłym. Choć pod warstwami sadzy, brudu i krwi trudno dostrzec ogromny kunszt, z jakim ją wykonano, to nadal przynosi ukojenie wyznawcom Zakarum.

Niewielki, delikatny kwiat kedżystańskiego drzewa palmowego. Mimo przepięknych kolorów, odstręcza mocnym zapachem przywodzącym na myśl gnijące ryby.

Niewielki, delikatny kwiat kedżystańskiego drzewa palmowego. Mimo przepięknych kolorów, odstręcza mocnym zapachem przywodzącym na myśl gnijące ryby.

Zamykana na klucz szkatułka, wciąż ciężka od monet. Sądząc po śladach, ktoś usiłował wyważyć wieczko.

Pancerz poległego Żelaznego Wilka. Trzy charakterystyczne rany kłute wiele mówią o ostatnich chwilach żołnierza.

Mimo wielu wieków użytkowania, na tym metalowym przekaźniku nie ma śladu rdzy.

Ta szklana fiolka, w której skrywa się Izela, emanuje ciepłem i leciutko drga.

Fiolka mieści się w dłoni. Szkło zmatowiało od starości, ale nadal widoczne są na nim jakieś niewyraźne słowa – niestety w nieznanym ci języku.

Zagubiony ładunek, który miał dotrzeć do Aih'Setal, karczmarki z Gea Kul.

Skrzynia zapieczętowana magią kazrów. Łaknie esencji ofiar.

Nietypowy grzyb znaleziony podczas zrywania ziół w Kedżystanie.

List, z którym nie obchodzono się delikatnie. Nosi ślady słonej wody, a atrament jest rozmazany. Zaadresowano go do Aih'Setal z Gea Kul.

Glon spotykany w ciepłych wodach Kedżystanu. Ten konkretny gnił w brzuchu topielca. Zapach przyprawia o mdłości.

Osobliwy worek jutowy wypełniony zbitym gruboziarnistym chlebem, suszonym mięsem i łachmanami.

W sieci naszych pająków wpadły wieści o ucieczce niektórych dłużników. Powstrzymaj ich przed dotarciem do Dalguru. Przynieś nam ich twarze, byśmy mogli zademonstrować cenę uchylania się od spłacania długów.

Nietypowy rodzaj rudy znaleziony podczas przeszukiwania złóż w Kedżystanie.

Niewielka zdobiona błyskotka używana przez Pokutnych Rycerzy do oznaczania informatorów i innych sojuszników spoza swojego grona.

Jad wstrzykiwany jest przez ogromny kolec znajdujący się na samym czubku. Obchodź się z nimi ostrożnie.

Rycerze zaatakowali miasto i odnaleźli dokumenty Zakarum. Mają członków kościoła za heretyków. Musimy się stąd wynosić. Będę czekać przy bazarze. Twój Hader

Zapieczętowana nekromancją. Wygłodniały zamek łaknie esencji śmierci.

Amulet pokrywają powstałe przez lata drobne nacięcia i zadrapania. Właściciel chętnie go nosił.

Ten dokument szczegółowo przedstawia rodowód Garanów.

Leirano… Zdobyłam monetę, ale ta… ta namieszała mi w głowie. Widziałam, jak robaki drążą ludzkie serca. Widziałam ludzkie tajemnice i blizny. Tak łatwo wbić nóż tam, gdzie pokazała mi moneta… Musiałam to zakończyć. Przepraszam.

W worku znajdują się jakieś dziwne metalowe przyrządy. Przypominają szpony, a na ich powierzchni wyryte są ochronne runy.

„Klatki Spętania – 1236: Znalezione w Hawezarze i rozesłane do tamtejszych zakarumickich posterunków. Skonfiskowane z rozkazu...”

Stos nadgryzionych zębem czasu pism. Na każdym widnieje pieczęć krzyżowców, sama treść jest jednak zaszyfrowana.

Oprawiona księga zapieczętowana krzyżem paladynów. Skrywa zapewne tajne rytuały.

Rozpadająca się księga z wykazem popleczników Kościóła Zakarum. Wymienia różne miejsca znajdujące się w Hawezarze, w tym osady, twierdze i posterunki.

„Przepełniająca słój potężna krew wampirów jawi się lepką i gęstą”.

Czaszka potężnego wampira.

Lista szczególnie potężnych Poszukiwaczy Krwi. Muszą zostać zgładzeni.

[PH] Optional Flavor Note from Unique Elite, can add Lore or just use flavor text.

Ta próbka krwi nie gęstnieje ani nie krzepnie pod wpływem powietrza. Muszę pokazać to osobom, które walczą z wampirami.

Metalowe części znakomicie się składają. Bez problemu możesz przypiąć go do pasa.

Łupek i onyks. Te runy bardzo przypominają swoje horadryjskie odpowiedniki, jednak są starsze i bardziej ozdobne.

Kamienie z wyrytymi druidzkimi runami, wibrujące lekko od kryjącej się w nich mocy.

Te drewniane runy, wyrzeźbione przez Merryn, mają chronić, utrzymywać w dobrym zdrowiu i pomagać w leczeniu. Niektórzy spoglądają na takie praktyki z podejrzliwością i traktują jako zabobon, jednak istnieją one od czasów Wasilija.

List od Benena do Fergusa, w którym informuje go, że odchodzi i wyrusza ku dalekim brzegom. Benen opisuje naturę ich nieudanego związku.

Rzeźbienie w kłach takich jak ten to tradycyjne hobby mieszkańców doliny.

Prastare naczynie zabezpieczone dziwną pieczęcią, zawierające dobytek kogoś, kto zginął dawno temu na morzu.

Nienaturalnie wielkie serce niedźwiedzia. Czuć od niego mocny smród rozkładu.

Zwój na temat okiełznania pierwotnej magii, spisany przez Yueina ze świętych kamieni pod Túr Dúlra. Uwagę przyciąga nadzwyczajny charakter pisma – zarówno samych run, jak i dopisków na marginesach skierowanych do Szob'hy.

Uszkodzona rzeźba, która wygląda jak część ciała jakiejś sporej bestii, a konkretnie jej upazurzone kończyny.

Uszkodzony druidzki totem, który wygląda jak część ciała jakiejś sporej bestii, a konkretnie jej tułów.

Ten rzeźbiony niedźwiedzi łeb to część większego totemu używanego przez druidów podczas nauki zmiennokształtności.

Ta czaszka jelenia pokryta jest posoką i sprawia wrażenie nienaturalnie ciężkiej.

Jeden z tomów pełnej historii Scosglen pióra Braegi.

„Wszędzie tam, gdzie kroczą wierni, przynoszą Światłość Inariusa, która chroni przed mrokiem”.

Czarnoróg i jego maruderzy z Klanu Krwi wystarczająco długo nękali rolników z Jednoziemia.

Ogromny, poskręcany róg zerwany z czaszki demona. Choć kość jest w większości pusta, jednak w dłoni ciąży bardziej niż pałasz.

Zabezpieczony druidzkimi rytuałami. Otworzy się, gdy zostanie mu dostarczona duchowa energia.

Worek jutowy wypełniony bochenkami chleba, mięsem, serami i innym pożywieniem. Ktokolwiek go przygotował, włożył w to zadanie dużo miłości.

Czysta sadzonka pozyskana z korzeni Wielkiego Dębu. Niemalże czujesz, jak porusza się w twojej dłoni.

Lekko uszkodzony rzeźbiony kamień w całości pokryty drobnymi runami. Zapisano tu ogrom wiedzy.

Każdy wędrowiec znużony przeprawą przez Scosglen z niecierpliwością wypatruje Oberży pod Tłustą Gęsią. Tam znajdzie ciepło, którego gdzie indziej już brakuje.

– Zwinąć szyld Oberży pod Tłustą Gęsią
– Spojrzeć ze Strażnicy Madduxa na posąg powitalny
– Wspiąć się na starego żurawia u szczytu wodospadu w Starym Heimbergu
– Zająć legowisko niedźwiedzia na Wyżynach i się tam wymościć

Przy pomocy tych sztyletów Nairna i Tawisz testowali swoją odwagę podczas karczemnych gier. Wokół rękojeści każdego z nich zawinięto kawałek zakrwawionej tkaniny zabranej ze szczątków Tawisza. To ostatnia pamiątka po zmarłym przyjacielu.

Pokryta mchem kora z dojrzałego widmodrzewa.

Wydestylowana esencja ducha, który dwa razy poniósł śmierć.

Długi korzeń gorycznika, często wykorzystywany w lekarstwach.

Mikstura sporządzona z rzadkich składników.

Tłuste, cuchnące wnętrzności kazrów. Co niby Wiedząca mogłaby z nich wywróżyć?

Potężne druidzkie narzędzie skupiające, które pozwala czerpać ze Scosglen naturalną magię i kierować ją tam, gdzie jest potrzebna. Możliwe, że tylko ten jeden przetrwał Dni Popiołu.

Świeże mięso cierniowych bestii. Jest twarde i chude, ale pozwala zaspokoić głód.

Niewielki kamienny posążek wyciosany na podobieństwo jakiegoś zwierzęcia.

Świeża krew martwego kazry. To pewnie „krew wroga”, której potrzebuje Artair.

„Kiedy przeobrażasz się w wilka, stajesz się łowcą – groźnym i wolnym. Powrót do codzienności stanowi później prawdziwą próbę”.

Krew przeklętego wilkołaka. Ma czarną, chorobliwą barwę. Może sprawdzi się jako „krew sojusznika”, której potrzebuje Artair.

Dobrze wykonany torkwes opatrzony runami Dawnych Rytów.

Podniszczona, kochana przez właścicielkę lalka. Widnieje na niej słowo „Tujana”.

Mały, nietypowy fragment rudy znaleziony podczas przeszukiwania złóż na Suchych Stepach.

Skrzynia zapieczętowana symbolem Plemienia Wołu, z inskrypcją, która głosi: „Gerti wykuła ten oręż dla tych, którzy upajają się furią adwersarzy”.

Podniszczona księga modlitw i pieśni Zakarum. Pokaż ją jakiemuś kapłanowi.

„Droga otwiera się dla tych, którzy zadośćuczynią występkom z przeszłości”.

Oprawiona w skórę księga, wyraźnie przypalona na brzegach. Każdą stronę wypełnia lista długów, jednak większość nazwisk jest osmalona i nieczytelna. Ostatni wpis to: Andrea z Urwiska Lakrena.

Oprawiona w skórę księga, wyraźnie przypalona na brzegach. Każdą stronę wypełnia lista długów, jednak większość nazwisk jest osmalona i nieczytelna. Kolejny czytelny wpis to: Lyruk z Ked Bardu.

Ten pierścień nieznanego pochodzenia posiada nieaktywne zaklęcie. Może by się przebudziło, gdyby nasycić go energią.

Zaklęcie w tym nieznanym pierścieniu zostało reaktywowane. Klejnot emanuje energią i lekko się nagrzewa.

Rzadka ruda pożądana przez kowali z Plemienia Wołu ze względu na jej kowalność i odporność.

Jasnożółty kwiat znaleziony podczas zbierania ziół na Suchych Stepach.

Pusty pojemnik na zioła od Zolai. Zolaja często parzyła dla Oyuuny napary ziołowe. Ma nadzieję, że znajomy smak herbaty zdoła ją uspokoić.

Pojemnik od Zolai wypełniony ziołami leczniczymi z jej kryjówki. Może znajomy zapach z lat młodości ukoi skołatane nerwy Oyuuny.

„... jednak głód pali mnie jak ogień. Choć wszystko, co oferują, to ludzkie mięso, obawiam się, że wkrótce łaknienie weźmie nade mną górę i nie będę mieć wyboru...”

Pajęcze „serce” to workowaty, wypełniony krwią organ wycięty z jamy brzusznej stworzenia.

Tasak używany niegdyś przez rzeźniczkę Khaliun, odzyskany po jej śmierci przez magów z Szepczącej Krypty. Mimo upływu lat pozostaje niepokojąco ostry.

Dobytek zebrany po nieumarłych, w tym bransolety, talizmany, święte symbole, pierścienie, biżuteria, kilka napisanych odręcznie listów i wiele innych drobiazgów.

Stary mosiężny klucz, wypolerowany od wieloletniego używania.

Rzemieślnicy rzeźbią z tych kości misterne paciorki używane do produkcji biżuterii, ubrań, ozdób do włosów i dekoracji. Kości kazrów przeciwdziałają podobno klątwom i odstraszają złe duchy. Prawda to czy nie, przynoszą ukojenie niespokojnym duszom.

Pozbawione życia ciało Tudżi, ukochanej kozy Jargala. Jej pysk pokrywa sól, a oczy zaszły bielmem.

Pierścień, który wuj Ulagana podarował niegdyś żonie. Ulagan miał go otrzymać po śmierci krewniaka. Pozłota częściowo odprysła i odsłoniła matowy metal pod spodem.

Mieszek wypełniony starymi monetami z różnych miast.

Stary, zmatowiały amulet ze srebra. Zaklęcie ochronne, którym jest obłożony, nie pomogło noszącemu go podróżnikowi.

Ręcznie rzeźbiona bransoleta zmatowiała od popiołu. Na jej spodniej części przedstawiono skrzydła orła. Pod nimi wygrawerowano napis „Dawa”.

Ręcznie rzeźbiona bransoleta zmatowiała od popiołu. Na jej spodniej części przedstawiono skrzydła orła. Pod nimi wygrawerowano napis „Nara”.

Makabryczne szczątki ofiary kanibala.

Solidnie wykonana broń godna wojownika. Choć miecz jest stary, zachował ostrość i nie pokryła go rdza.

W tym rogu odebranym słudze Płonących Piekieł kłębi się zła wola. Tylko mistrz w swym fachu mógłby zamienić taki materiał w rękojeść broni.

Wielki Topór Raekor, teraz wyszczerbiony i uszkodzony przez Trójcę.

Porysowana i zmatowiała obrączka z brązu

Księga na temat przyzywania demonicznych kotów i prób kontrolowania ich poczynań.

Starożytny symbol horadrimów wykonany z młotkowanej miedzi

Ale błyszczy!

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

Niezwykle generyczny przedmiot z zadania.

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

Wciąż utrzymuje się tu chłód śmierci.

Przeżarte rdzą ostrze ma wyłącznie wartość sentymentalną.

Zapieczętowana nekromancją. Wygłodniały zamek łaknie esencji śmierci.

Ciężka i pokryta drzazgami. Auć.

[PH] Quest Item Flavor

[PH] Quest Item Flavor

Z zewnątrz nie widać, czyja to była dusza ani jakie miała życie.

Z zewnątrz nie widać, czyja to była dusza ani jakie miała życie.

Butelka dla Tameona ze świeżą wodą z oazy.

Dłuta, kreda i bezwładny kamień runiczny, którego można użyć.

Kulminacja twoich starań mających na celu uratowanie Krosna. Blask run razi cię w oczy.

Fale tańczącego czerwonego światła zdają się przepływać przez ten kamień.

Fallen Glyph

"Muvd camp to ded end canyun nere carvan stop"

"Gon ta bury tresur ner old towr"

A blood-splattered silver circle inset with five fiery rubies. It remains hot to the touch.

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Ale błyszczy!

Kto wie, co otwiera ten klucz?

Choć dziś nie wiadomo już, do czego służy ten obiekt, z pewnością był bardzo ważny.

Choć dziś nie wiadomo już, do czego służy ten obiekt, z pewnością był bardzo ważny.

Choć dziś nie wiadomo już, do czego służy ten obiekt, z pewnością był bardzo ważny.